Albay, "Bu oyunu beğenmedim," dedi. "Beni korkutuyorsun oğlum Hikmet . Bu oyunun sonu kötü ya varacak." "Hayır albayım . Varmayacak. Oyun değil bu, gerçek. Kötü oyunlar geçmişte kaldı artık.
Pusuda bekleyen kötü hayaller, eziyet eden görüntüler birden saldırıyordu üstüme. Yarım kalmış işkenceler, artık sıralarının geldiğini düşünerek ortaya çıkıyordu.
Bir türlü sonuna gidemiyorduk rüyalarımızın. Korkuyorduk. Korkuyordum. Hayallerinde bile korkar mı insan? Hayallerinde bile kadınlar, insanı azarlar mı? Hayallerine bile hükmedemez mi insan?