Kolu indirip kaldırmak hep zor geldi, gözümde hep büyüdü. Bende kolay olduğunu düşündüğüm ikinci yolu seçtim. İçimde hep huzursuzluk hep bir sorgulama, dönüp dolaşıp kolun başına geldim. Burada mesele ön yargıya kapılmadan kolu tanıyıp üzerinde konuşmak. Kolu tanımadan koldan kaçmak, bahaneler uydurmak, kaçmak için üzerinde tartışmak zaman kaybı . Dönüp dolaşıp kolun başına geliyorsun ama kolu indirip kaldıracak gücün kalmıyor. Efendi kimin niyetinin ne olduğunu biliyor, zamanı gelince kolu bıraktırıp bahçeye gönderiyor. Emeğinin karşılığını veriyor. Bir yol alıyorsun. Diğer taraf da inkar edenlere sorduğunda boşluk içerisinde olduklarını görüyorsun. Çözüm ise gecikmeden kolun başına geçip Efendine itaat etmek.
