Bir Bayram Günü
Günün henüz ağarmaya başladığı saatlerde çayır çimen kırağıya yenik düşerdi. Güne normalden biraz daha erken başlayan köylü kadınlar telaşla ahırlara giderken, içeriden sabırsız inek sesleri gelirdi. Belki yavrusuna kavuşma heyecanı, belki özgürlüğe kavuşma ümidiydi o sesleniş.
Kıyafetlerini dâhi bazen eşlerinin, bazen evi çekip çeviren
Bugünü Yaşama Arzusu
#Schopenhauer
*Yazar
#Aldığımız her nefes bizi sürekli etkisi altında olduğumuz ölüme doğru çeker... Nihal olarak zafer ölümün olacaktır, çünkü doğumla birlikte ölüm zaten bizim kaderimiz olmuştur ve avını yutmadan önce onunla yalnızca kısa bir süre için oynar. Bununla birlikte, hayatımıza olabildiğince uzun bir süre için büyük bir ilgi ve
limonlu dondurma
İşte böyle kuzum, anlayacağın şu ömrümde pek çok şeye göğüs gerdim. Hani diyor ya Ahmet Arif; aç kaldım, susuz kaldım. Parasız kaldım. Annem, babam, seninle de tanıştırdığım küçük kız kardeşim, üniversite arkadaşlarım, bir masada gülüp eğlendiklerim; benim de figüranlığını yaptığım, kimi zaman ana karakterlerinden olduğum onlarca güzel insanın
Sevgilim bir kulağım sende. Bir gözüm gözlemekte hep etrafını. Öteki yalnız beni götürüp getirmekte.
Kimseyi düşman etmeden ayrıldım hep kendime. Benim ilk düşmanım olma.
Evlendiysen de canın sağ olsun. Mutluysan da mutlusun. Ben kendi adıma dersimi alır bunu kelimelerle yazıya bilahare işlerim. Sen okur ya da okumazsın. Belki de benim sana hala yazıyor olduğumu bilmezsin. Kim okuyorsa o payını alır. Önüne bir şey düşmezse de senin benim için üzülür. Ne diyelim sevgilim herkes sevdiğiyle kavuşacak değil. Bazıları hayatını yoluna koymanın koşullarını değiştirir ya da işine geldiği şekilde uygular. Bana ne olur bana ne olur. Bana ne olacaksa o olur. Sen görmez duymaz bilmez hissetmezsin bile. Bana olanlardan sana ne diyeceğim de bu dönüp dolaşır sadece benim içimi acıtır. Benden sana ne olur mu hiç.. anılarımda hayalimde karı kocayız biz.
Belki yeni balayından döndük belki çocuğumuz büyüdü. Belki sürekli kavga edip duruyoruz. Hiç birini ötekinden az düşünmem. Hepsinde sen varsın benimle konuşur sevişir küser barışırsın. Ellerini tuttuğum seneler bilirim. Dudaklarımda ismini söylerken hüzünlendiğim anlar bilirim. Bunlar aklımda hala. Aklımı kaybetmedikçe ya da insanın başına ne gelirse Allahtan diyeyim senin gibi ben de başıma geleceklerden biri unuttursa bunları bu benim kusurum olmasın ..
Yalnız şiir öykü yazmam müzik kulağım da iyidir benim.
Sevgilim sen kulağımda bir fa notasının..
Do re mi FA...
D.A.Ç
insan olmanın her zaman için kendinden başka bir şeye, ya da bir insana-gerçekleştirilecek bir anlama, karşılaşılacak bir insana, hizmet edilecek bir davaya, ya da sevilecek bir insana- yönelmek olduğu yolundaki antik ant- ropolojik gerçeğini anlıyorum İnsan, sadece varoluşundaki bu kendini aşmayı gerçekleştirdiği zaman gerçekten insan, ya da
Anna Karenina -Tolstoy
Tolstoy Anna Karenina romanını yazmaya başlamadan önce Peter ve Great adlı tiyatro oyunu üzerine çalışıyordu. Ancak arkadaşına yazdığı bir mektupta seçtiği projenin zorluğundan ve ilerleme kaydedemediğinden yakınıyor. O günlerde komşusu Bibikov’un metres hayatı yaşadığı kadın, Bibikov’un başka bir kızla evlilik planları yaptığını öğrenince evden
Mahvolmuş Bir Adamın Dürüstlüğü
“Niçin yapmadığımı söyleyeyim ki?”
“Çünkü suçsuz olma ihtimalin var ve insanlar seni savunuyor.”
“Beni savunan insan kadar nefret eden de var, suçsuz olduğumu söylersem benim yalancı olduğumu düşünecekler. Benim için katil olmaktan daha büyük bir suçtur bu.”
“Nasıl yani, yalan söylemek cinayet işlemekten daha
rahleler kapanınca kilere sığıyor mu
âlâ, çünkü seveni hâlâ pek bulunuyor
fakat şu yeşil cildi alır biri okur mu
rafta bir sahaf gibi yavaş yavaş bunuyor
