Elini tekrar tutup kolumu ona doladım.
"Yüksük bizi eşleştirdi."
"Yüksük mü?"
"Ben on bir yaşındaydım; annemi, ruhumu kaybetmiştim ve bana seni verdi."
"Bizi oda arkadaşı yaptı," dedi.
Başımı iki yana salladım. "Biz hep daha fazlasıydık."
"Düşmandık."
"Sen evrenimin merkeziydin," dedim. "Her şey senin etrafında dönüyordu.”