Hazreti Ömer, "Bu ümmet için en çok korktuğum şey, dilleri ve sözleriyle âlim, kalpleriyle cahil olmalarıdır." diyor. Hazreti Ali, "Âlim, ölse de yaşar; cahil yaşarken de ölüdür." diye sesleniyor.
Eğer ulu Yaratan hayatta herhangi bir çaba sarf etmeden ilerlememize izin verseydi, o zaman hepimiz bir anlamda sakat kalırdık. Gerektiği kadar güçlenemezdik ve asla uçamazdık.
"İnsan aşık olduğu şehirde yaşamalı. Öyle sevmeli ki şehir onun bir parçasına dönüşmeli, o da şehrin... Onunla ağlayıp onunla gülebilmeli. Yaşadığı şehrin farklı sokaklarında dört mevsimin dördünü de aynı günde görebilmeli..."