Varlığa layık olmak için, faniliğini idrak etmeli insan. Ya- rasıyla, sızısıyla barışmalı. O yaradan sızan ışığı keşfet- meli. Bir yaran varsa eğer, ömrüne ağacak bir anlamın da var demektir. O halde dostum, kendini hayatın o görkemli müziğine aç.
Okur Takip Önerileri
Yara almamış bir talih hiçbir darbeye karşı koyamaz. Ama yaşadığı sıkıntılarla sürekli savaşım halinde olan kişinin derisi aldığı yaralarla kabuk bağlar, hiçbir kötü- lüğe yenilmez; düşse bile dizlerinin üstünde dövüşür.
Dün geceydi yandım 'Yaşayan sağlam delile dayanarak yaşasın' diyen ayetle Ey Rab Çürük benim delilim."
Hüseyin Atlansoy'un tabiriyle, 'esmerliğimiz'den utanmadan, fakir- liğin sırtımıza bindirdiği yükten yüksünmeden dünyaya 'iyi şeyler' söyleyebiliriz, söylemeliyiz. Pergelin bir ayağını yaşadığımız medeniyetin kalbinde tutarak diğer ayağıyla dünyayı dolaşabiliriz
Beden ülke gibidir. Zanaatkârlar vücudun el ve ayak gibi değişik parçalarına benzer. Şehvet ise vergi memuru gibidir. Gadap ve öfke kadı gibidir. Kalb ise sultandır, akıl da vezir. Şehvet vergi memuru gibi her şeyi almaya çalışır. Gadap ve öfke tıpkı kadı gibi şiddetli ve cezalandırıcıdır; ve bu yüzden öldürmek ve yok etmek ister. Sultan sadece şehvet ve gadabı değil, aynı zamanda aklı da kontrole ihtiyaç duyar ve bütün bu güçler arasında bir denge kurmak zorundadır. Akıl, şehvet ve gadabın esiri olduğunda, ülke mahv, sultan da yok olur." (Shafii 1988)
Husrev yola çıktığı, tefekkür ettiği, hissettiği için varoluşa sinen endişeyi hisseden adamdır. Yola çıkmak endişeyi arttırır, yola hiç çıkmamak ise insanı hiçliğin zindanına hapseder. Burada deha ve cinneti, velilik ile deliliği birbirinden ayıran o ince çizgiye işaret etmek gerekiyor.
Ölümün farkında olmak, insana dünyada evinde olamama yaşantısı verir.
İnsan seçim yapan varlıktır. Hazreti Âdem de bir seçim yapmıştı. Seçmek hür iradenin imtihanıdır.
İnsan ne sadece kendi çocukluğunun kurbanı, ne de sadece nörokimyasal muharriklerin tesiri altında idame-i hayat eden aciz bir varlıktır
Harabelerin rutubetli yerlerinde, renkli su dam- lalarından terekkübetmiş gibi görünen bir nevi yeşil çi- çekler açar. Onlar, şafakla doğarlar, biraz sonra, bir dam- la su gibi akarlar, kaybolurlar. Bu harabe çiçeklerinin ta- lihleri, insanların talihine benzer: Doğarlar, ağlarlar, ölür- ler.
