"Kişinin kendisinden ödün vererek başkalarını memnun etmesi ve çok fazla şeyi "sineye çekmesi" temelde nevrotik sevgi ihtiyacının ayrılmaz bir parçasıdır."
" O büyük ve muazzam zamanda unuttum
Kanatlarım çok oldu üşüyor benim
Bu beyaz ıssızlıkta göğsüme düşüyor
Bu yüzden eğik boynum.
Bir kuşun anısı kalmış bende, saklı
Bundan gözlerimdeki kayalık, içimdeki serseri buzullar
Dürtme içimdeki narı
Üstümde beyaz gömlek var."
"unutmadım aramızdaki beceriksiz dili.
dünya yordu bizi. benim de söyleyemediklerim
var. hiç söyleyemeyeceğim onları belki de.
uzun bir yolu geliyoruz seninle, yolu
geldikçe anlıyorum ki, biz,
bu dünya üzerinde yürüyemiyoruz bile."