Birgün mecnunun yanına bir ceylan gelmiş. Mecnun ona bakmış; Ey safi göz, ruhun dünyaya açılan penceresi, çocuk masumiyetiyle yaşayan can, bana leyladan işaret? Sen leylayı bilirmisin? Leyla göklerin derinliğine süzülen kuş, leyla dipsiz denizlerin incisi, ben leyladan vurgun yemiş bir dalgıç dalgıcın korktuğu vurgun, vurgun ise en derinde, aşk zamansız inen vurgun, vurgun leylanın gözlerinde..