Alper Canıgüz

Nasıl da oynuyordu benimle. Nasıl da âşıktım
ona.

Aşığım ben,
var mı ötesi?

Bazı aşklar vardır, içinde kahkahaların çınlamasından ziyade gözyaşlarının çağlaması daha uygun düşer.

Ve bir kez sevgiyi tartmaya başladınız mı kaçınılmaz
biçimde onu araçsallaştırır, sevginizi silah olarak
kullanmayı öğrenirsiniz

Anneni mi daha çok
seviyorsun babanı mı? Bu masumane görünen
soru, içinde korkunç bir gizli argüman
barındırmaktadır: Bu da sevginin ölçülebilir bir
şey olduğu iddiasıdır. Biliyor musunuz, çocuk o
güne kadar bunu hiç düşünmemiştir bile.

"Seni çok üzerim
ben."
Bir şeyler söyleyecek oldum, ama o parmaklarını dudaklarıma götürerek beni susturdu. Ve sonra aşkım, göz bebeklerinde iki
dolunay, lanetini ıslak bir öpücükle mühürlerken, gökyüzünde metropol ışıklarının gizleyemediği bir yıldız kaydı. O zaman ben de
hayatım boyunca ruhumu esir edecek yeminimi
diledim: "Ölümüm elinden olsun."

Bir şeyler konuşup duruyorsun ama
yüzün hep başka bir şeyler anlatıyormuş gibi...