Alper Canıgüz'ün kitaplarında asla vazgeçmediği karakterler; Amcabey, Kız Tevfik, Tahtakafa ve bu üçü mutlaka bir içki masasındalar, etrafındaki olay ve döngü değişiyor ama bu isimler hep var. Neden acaba?
Tatlı Rüyalar Bu kitap o kadar iyi ki bu zamana kadar hiç kimsenin bu kitap hakkında konuştuğunu duymamış olmak benim için büyük bir eksiklik. Bir Kamu Davası serisiyle Alper Canıgüz'e bayılmıştım zaten ama bu kitap o serinin de üstüne çıktı benim için. Kendine has üslubu, bambaşka kurgu yeteneğiyle beni yine büyüledi yazarımız.
Ben Murat Menteş'le arkadaş olsam çok güzel şeyler yazardık birlikte. Ya da Murat bey konuşurdu ben yazardım, ben konuşurdum Murat bey belki gülerdi. Güldürmeyi çok isterdim Murat beyi. Alper Canıgüz'le de çok güzel geyik yapardık. Alper beye okulöncesi okuduğumu söylerdim daha sonra Oğullar ve Rencide Ruhlar'ı beğenmiş olmamı normalleştirirdik. Hakan Günday'la gece yarıları oturup felsefe tokatlardık, parçalamak az kalırdı Hakan beyle. Gecenin sonunda Hakan beyi bu kadar karamsar olmamaya ikna ederdim. Hayal değil mi ederdim işte. Hakan bey'in de güldüğünü görür uyanırdım rüyadan.