Dünyaya sadece bir kez Bakacak olsan istanbul a bakmalısın..
Alphonse De Lamartine,
Kadın Dediğin İstanbul gibi olmalı
Fethi zor Fatihi tek olmalı
Ülkühan
Alphonse De Lamartine
Sevişmek! hep Sevişmek! akıp giden saatin
Kadrini bilmeliyiz!
İnsan için liman yok, sahil yok zaman için,
O geçer, biz göçeriz!
Sayfa 91Kitabı okudu
...bir kişiyi özlersiniz ve bütün dünya ıssızlaşır...
Alphonse De Lamartine
“Kalbimiz kıyafetle değişmez” dedi güzel
İki kalbi yakınlaştırmak için kederin mutluluktan daha çok yolları vardır.
Alphonse De Lamartine
"Büyük ve insaflı Fransız şairi, Alphonse de Lamartine, "İnsanlar arasında insanların büyüklüğünü ne ile ölçerlerse ölçsünler, dünyada hiçbir insan, Hz. Muhammed'den daha büyük olamamıştır!" der.
Sayfa 71Kitabı okudu
-SON-
Eğer o gözyaşını, o hatırayı, o ismi
yerleştirebilecek kadar saf bir kristal bulunsaydı gökyüzünde,
onu bir kıta ile çerçevelerdim oraya.
Sayfa 122Kitabı okudu
Senin
gerçek mezarın benim ruhumda. Bütünüyle oraya gömüldün
sen. Adın boş yere aklıma gelmiyor. İsminin telaffuz edildiği dili
seviyorum. Kalbimin derinliklerine damla damla sızan,
hatıranın üzerine gizlice düşen ve onu mis gibi kokutan bir
damla daima vardır.
Sayfa 121Kitabı okudu
Zaman,
ilk aşkın izlerini yeryüzünden çabuk siliyordu, ama yürekten hiç
silemiyordu.
Sayfa 121Kitabı okudu
Görüyorum
ki ne ise o olarak kalmalı ve doğduğum yerlerde ölmeliyim.
Sayfa 115Kitabı okudu
...genellikle de kendine yalnızca
benim gözlerimde bakardı.
Sayfa 112Kitabı okudu
allah kahretsin senin gibi kitabı
Onu bu kadar
sevmiyor olsaydım, ruhuma bıraktığı ve hayat boyunca
taşıyacağım iz böyle derin ve böyle acılı olmaz; hatırası böyle
zevkle ve böyle acıyla içime işlemez; yüzü aklımda böyle canlı,
böyle parlak kalmazdı. Yüreğim kumdandı gerçi o zaman ama,
Ischia Adası’nın kumsalında açan harikulade zambaklar gibi o da
benim gönlüme kök salan bir deniz çiçeğiydi.
Sayfa 108 - :(Kitabı okudu
Gençliğin etkisiyle hâlâ ham ve
hafif olan kalbimin böyle engin bir heyecanı besleyebilmek için
yeterince verimli olmamasına rağmen, bu heyecanlar, kalbime
dökülürken öyle yeni, öyle tadına doyulmaz izlenimler
oluşuyordu ki onları gerçekten hissettiğimi sanıyordum.
Hataydı bu! Ben buzdum ve o ateşti. Onu yansıtırken kendimin
ürettiğini sanıyordum. Oysa birimizden ötekine geçen bu
yansıma ikimize de aitmiş gibi duruyor ve bizi aynı duygunun
atmosferiyle sarıyordu.
Sayfa 104Kitabı okudu
Gülüşleri, evet
Temiz ve tatlı
bir kardeş arkadaşlığının haberi olmadan nasıl da aşka
dönüştüğünü; nasıl şüphelendiğini ve sonra emin olduğunu;
neyin üzerine beni sevdiğini anladığını; benim fark edemediğim
kaç gizli işaret yolladığını; hangi gün ihanete uğradığını
sandığını; hangi gün benim de ona karşılık verdiğimi sandığını;
bu altı ay boyunca geçen bütün saatleri, mimikleri, gülüşleri,
kaçan ve zapt edilen kelimeleri, yüzlerimizin istek dışı
açıklamaları ve bulutlanmaları… her şeyi hafızasına saklamıştı;
her şeyi hatırlıyordu, Güney dağlarında yazın rüzgarın ateşe
verdiği otların alevin geçtiği yerlerin izini saklaması gibi her şeyi
saklamıştı.
Sayfa 104Kitabı okudu
Ellerini ellerimde tutuyordum. Yeniden hayat
bulduklarını hissediyordum.
Sayfa 104Kitabı okudu