Hadi diyelim ki, Schopenhauer'ın yaşadığı dönemde bütün kadınlar korkunçtu, ilişkiler çarpıktı... Yine de böyle bir kitabın yazılmasına anlam verilemez. Hiç yoktan, ben anlam veremem. O kadar sığ, o kadar boş bir kitap olmuş ki ne desem, ne yapsam şaşırdım; şayet böyle bir şey okumayı hiç ummaz, böyle bir şeyle beni baş başa bırakmasını böyle bir adamdan hiç beklemezdim.
Bir yerde okumuştum, yine de okunmalı ya hu, gibisinden bir şeyler. Değilmiş, okunması gerekmiyormuş. Okunmayı geçtim, yazılması dahi gerekmiyormuş. Zira insanların, yaşamlarındaki karmaşaları bu tipte eserlerde yansıtmalarına öyle karşıyım ki ben bu kitaba hiçbir surette saygı duyamıyorum. Nasıl duyayım? Baş edemediğin problemlerinde boğulacak, sonra bütün kadınları topa tutacaksın; yok öyle...
Tavsiye edilebilecek bir yanı yok bana kalırsa, ama bu konuda konuşacak kişi tabii ki ben değilim. Siz yine de bir bakın, dikkatli okumalar.