Şimdilik, sırrımı bu sayfalara açmak yetiyor bana. Bir günlüğün görevi de bu değil midir za ten?
Bazen soruyorum kendi kendime: Neden bu örtülü yazıyla tutuyorum bu günlüğü, kimsenin hiçbir zaman onu okumayacağını bildiğime göre? Üstelik kimsenin onu okumasını temenni etmediğime göre? Çünkü hem düşüncelerimi hem de anıları- mı netleştirmeye yarıyor bu günlük, onları yol arkadaşlarıma açarak kendime ihanet etmeme gerek bırakmadan.
Sayfa 58