Bir berberin sünnet ettiği, bir Papa’nın vaftiz ettiği Hasan İbn Muhammed el-Vezzan ez-Zeyyati namıdiğer Giovanni Leone de Medici’nin yani Afrikalı Leo’nun özyaşam öyküsü.
Yine diyar diyar dolaştığım bir Amin Maalouf kitabı
Granada’ya Kastilyalıların saldırması sonucu müslümanlar yurtlarından atılır ve Hasan’ın diyar diyar gezme serüveni başlar Fas, Kahire, Roma... Bu serüven boyunca başından geçenleri, bir Papa’nın manevi evladı olması ve Afrikalı Leo’ya dönüşmesini soluk soluğa okudum Ayrıca kitapta Osmanlı - Memlük savaşlarına da değinilmiş.
Kitap güzeldi sadece sevemediğim yanı Afrikalı Leo’nun çok eşliliği oldu
Semerkant Amin Maalouf
Okuduğum en güzel tarihi ve edebi eserlerden bir tanesiydi diyebilirim. Çok ara vermeden okumanız gereken kitaplardan bir tanesi. Oturup iki veya üç günde bitirirseniz olaylar daha akıcı hale geliyor. Ömer Hayyam'ı hep duymuştum fakat bu kadar detaylı tanımamıştım. Kendisine ve yaptıklarına hayran oldum. Ömer Hayyam'ın diğer bir yandan İran'ın değerini anladım. İran artık benim için çok özel bir ülke. Tarihi ve kültürü büyüleyici geliyor bana. Bana böyle güzel bilgler veren bu kitabı kesinlikle ve kesinlikle herkese tavsiye ediyorum.
Kimlik, "insanın zaman içindeki incelişinde onu dünyaya bağlayan bir ayna" diyor Amin Maalouf. Peki Milan Kundera'nın romanındaki "kimlik" neyi ifade ediyordu. Evli bir eş kimliği, annelik kimliği, peki beş yaşındaki oğlunu toprağa verince hangi kimlik. Hayatın içinde yaşadığımız olgularda takındığımız kimlikler neydi peki.
Neremizden yaralandıysak kimliğimiz orasıysa eğer, Chantal’ın çocuğunu toprağa vermesiyle bir teselli miydi genç sevgilisi Jean-Marc ile ilişkisi.
Kitap, aşkı sorgulatıyordu, yaşam ve kimlikler üzerinden. Birbirlerinin gizli yönlerini bilmek isteyen bir ilişkinin, bunun icin yaptikları küçük oyununun bir karabasan'a dönüsümünü izletiyordu okuyucusuna. Rüya nerede başlıyordu, gerçeklik hangisiydi. Keyifle okunacak bir Milan Kundera klasiği.
Semerkant, Hayyam, Nizamulmulk, Hasan Sabbah 3lüsünün tarihiyle başlayan kitap, Titanic tarihine kadar yansıyan İran kültürü. Hayyam ı bu kadar özel kılan neydi, rubai lerimi, hayattan zevk almak, şarap içmek mi? Seyyah olması mı? Bu kitap beni İran’ı öyle güzel anlattıki, o zenginliği, o kültürü, içime çekmek derin nefes almak ve kendimi kitap dolu, bir köşede yıllarca okuyarak geçirme isteğime götürdü.. Tıpkı Hayyam ın Cihan’ a dediği gibi, arkana bakmadan çık bu saraydan beraber gidelim buralardan....
Bu kadar etkileneceğimi,okurken beni 1000 sene öncesine götüreceğini tahmin edememişim. Hakikaten söyleyenler haklıymış,neden bu kadar geç okudum diye kendimi suçladım adeta... Orta Doğu kültürü,İran,Şah,Sultan, Nizamülmülk,Hasan Sabbah , Ömer Hayyam arasındaki çetrefilli ilişkiler,entrikalar,savaş oyunları ,tabiki olmazsa olmaz filizlenen aşklar...sonra Hayyam'ın o eşsiz dizeleri,rubaileri Masalsı bir anlatımla, gercekle kurgunun mükemmel harmanıyla örülmüş,efsane tadında bir kitap oldu benim için, sindire sindire zamana yayarak okumak istedim açıkçası...Kitabın ikinci bölümü 1900 lerde başlıyor,ve sürpriz bir sonla bitiyor, sonu batmayan gemi denilen Titanic'e kadar uzanıyor,ve hiç akla gelmeyecek bir şekilde bitiyor,son sayfaya kadar tahmin edemedim ben...Daha fazla anlatıp , okumayan arkadaşları üzmek istemem, tavsiyemdir okuyun,okutturun efendim
Semerkant Amin Maalouf’un okuduğum ilk kitabı. Bu kitabı okuyunca, ülke ülke Avrupa’yı gezipte doğuya bir kere bile gitmemiş oldugum için doğrusu kendime kızdım. Hem bir merak uyandı içimde, hem de sanki kendi geçmişimden izler bulacağımı hissettim doğuda. Tebriz, İsfahan, Semerkant, Nişabur...hepsi hayalimde canlandı. Ve öyle bir sonla bitti ki kitap, nefes alamadım, yutkunamadım bir süre. Ömer Hayyam’ın Rubaileri, Hasan Sabbah’ın Fedaileri, Titanic’in hazin sonu ve yarım bir aşk hikayesi bulacaksınız bu kitapta. Ayrıca bu güzel kitabı okumama vesile olan pek değerli İlber Ortaylı hocama teşekkürlerimi sunarım.