İçini huzursuzluk kapladı, yıllarca aralarında yaşadığı insanların hepsine karşı özlem duyuyordu.
Sayfa 82 - Aperatif kitapKitabı okuyor
... kimsenin onu arayıp sormadığı bu yalnızlığın içinde kendini de boş hissediyordu.
Sayfa 81 - Aperatif kitapKitabı okuyor
Daha önce hiç iyi bir insan ya da ona benzer bir şey oldum mu bilmiyorum ama galiba her zaman yardımsever biriydim...
Güvenin şartı samimiyettir, kayıtsız şartsız samimiyet.
Evet, sorumluluğun da bir sınırı var... İnsanın artık daha fazlasını yapamadığı bir yer...
...elimizde kalan son insan hakkı herhalde şudur: Canının istediği şekilde geberme hakkı... ve dışarıdan bir yardımla rahatsız edilmeme hakkı.
Kendimi kaybetmiştim.. yüz kere, bin kere okudum o küçük kağıt parçasını, öptüm onu.. Gözden kaçmış, unutulmuş bir sözcük kalmış mı diye enine boyuna inceledim…
Sayfa 43Kitabı okuyor
"Güvenin şartı samimiyettir, kayıtsız şartsız samimiyet."
"Söz konusu başkalarının derdi olunca nasıl da hep daha zeki ve daha nesnel oluruz.."
"Ruhu çoktan ölmüştü, geriye öldürülecek yalnızca bedeni kalmıştı."