İnsan kendi değerini anlamadıkça hiçbir şey başaramaz önceliğin kendin olduktan sonra her şey birer birer yoluna girer unutma önce kendin.
Başkaları için yıpranma kendin için çabala.
Kesinlikle, kendini anlamak ve değerini bilmek başarının anahtarıdır. Kendine öncelik vermek, diğer hedeflere ulaşmanın temelidir. Başkaları için değil, önce kendin için çaba harcamak önemlidir.
Seni saklayacağım inan
Yazdıklarımda, çizdiklerimde
Şarkılarımda, sözlerimde
Özdemir Asaf🌼
"Yavaş yavaş unutacaksın, ilerde hatırladığında her şey o kadar uzak gelecek ki acı duymayacaksın."
Okur Takip Önerileri
Sabahattin Ali diyor ya ;
"Unuttum diyemem, ama üzerimde bir tesiri kalmamış artık. "
İşte durum Tam olarak böyledir.
Kimse tamamen unutulmaz.
Zamanla değersizleşir, geçmişte kalır ve öyle hatırlanır..
Beni güzel hatırla!
bunlar son satırlar...
farzet ki, bir rüzgârdım, esip geçtim hayatından
ya da bir yağmur sel oldum sokağında
sonra toprak çekti suyu...
kaybolup gittim, belki de bir rüya idim senin için.
uyandın ve ben bittim..
"Söyle kim üzdü seni bu kadar; seçtiklerin mi, vazgeçtiklerin mi?"
Franz Kafka🫀
Yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı,
yetmişinde bile, mesela, zeytin dikeceksin,
hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil, ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için, yaşamak yanı ağır bastığından.
Nazım Hikmet
Ben çiçeklileri,
Renklileri,
Delileri severim,
Bir de delilikleri..
Özdemir Asaf
Bir gece başımızı alıp gitsek diyorum
Bir deniz kenarı mı olur
Bir dağ başı mı olur
Kaçsak bu kalabalıktan
Bir yer bulsak kendimize
Düzenli yaşamalardan uzakta
Bir yanımızda şehrin ışıkları
Bir yanımızda kucak dolusu yıldızlar
Orada hiç yemesek hiç uyumasa
Hiç düşünmesek yarını
Sonra unutsak sıkıntısını günlerin
Gecenin karanlığını
Sonra bıraksak kendimizi sevgiye erdemliğe mutluluğa
Her nefes alışta duysak yaşadığımızı
Sonra kaybolsak bu özgürlükte
Bu hazda
Bu derin aydınlıkta
Sonra sabah
Sonra paydos
Sonra kurtuluş
Sonra ölüm
Ümit Yaşar Oğuzcan
Sevmek Ne Uzun Kelime
Dokunulmasa da, görülmese de;
Kalpte yer verilir bazısına,
Nedensiz...
Sen; aklım ve kalbim arasında kalan,
En güzel çaresizliğimsin.
Gerçi aklıma bile gelmiyorsun artık.
O kadar kalbimdesin ki...
Gözlerinin kahvesinden koy ömrüme,
Kırk yılın hatırına "SEN" kalayım.
"Sevmek" ne uzun kelime...
Şimdi açsam pencereyi beklesem.
Sen gelsen, olmaz ya hani geliversen.
Hiçbir şey sormasan,
Hiçbir şey söylemesen,
Sussan,
Sussam,
Sussak...
Susuşların anlattıklarını dinlesek.
CEMAL SÜREYA