Dünya denen şu koca tımarhanede, hepimiz 'misafir'iz…
“Gezegenimiz acaba evrenin tımarhanesi mi diye düşünmeden edemiyorum.”
Johann Wolfgang Von Goethe
Nermin Yıldırım altıncı romanı olan 
Misafir‘de “ev” olarak adlandırılan bir tımarhanede geçen olaylar üzerinden kurgulanan çok katmanlı bir hikâye
“İnsanları diriltmek için, ölmek gerek. Binlerce insan ölmeli ki, milyonlarcası yeryüzüne gelsin.”
Sayfa 157Kitabı okudu
_ Ana, yine mi umudunu yitirdin? Hayatı hiç mi güvenin kalmadı? Kendini koyverme ana. Anlıyorum çok zor, ama sen benim cesur anamsın, Sen benim çok, çok iyi anamsın... dedi.
Sayfa 104Kitabı okudu
Freud ise, bu görüşün tam karşısına kendi fikrini dikiveriyor: Bilinçdışı, ruhsal yaşamın arka bahçesi ya da çöplüğü değildir, aksine sadece ufacık bir parçasının bilincin aydınlık alanına ulaştığı ana maddenin ta kendisidir. Zira ortaya çıkmayan o ana parça, yani bilinçdışı dünyası asla ölü veya eylemsiz değildir. Gerçekte düşüncemize ve hissiyatımıza aynı etkinlikte ve canlılıkta etki ediyor, hatta ruhsal varlığımızın yaşamsal üç boyutlu halini canlandırıyor bile olabilir. Bu nedenle tüm kararlarında, bilinçdışı arzusunu hesaplamalarına dahil etmeyen kişi kendi kendini yanıltmış olacaktır, çünkü özdeki potansiyelin esas tetikleyicisini hesabın dışında tutmuştur.
