Ezilen ulus milliyetçiliğine geri dönüş
Kürtlerin Fanon'cu ezilen ulus milliyetçiliğine geri dönmesi artık bir zorunluluktur. Eskiden bildikleri ama artık unuttukları bu milliyetçiliğe göre, ezen ulusun milliyetçiliği ile ezilen ulusun milliyetçiliği bir olamaz; ezen ulusun milliyetçiliği tekçi, soykırımcı, tahakkümcü bir milliyetçiliktir; ezilen ulusun milliyetçiliği ise ezen
Mehmet Uzun'un Mahkeme Konuşması
"Sayın Başkan, sayın mahkeme heyeti üyeleri;
Rüyalarını bile birkaç dille gören, devamlı farklı bir dil, kültür ve entellektüel ortamlarda yaşayan bir yazar olarak benim bölücülük yapmam, istesem bile mümkün değil.
Benim görevim bölücülük yapmak değil, birleştirici olmaktır.
Kürt bir ana ve babanın çocuğu olarak buradan yaklaşık 70 kilometre uzakta dünyaya geldim. Anadilim Kürtçe oldu.
Kürt sözlü edebiyatı ruhumun ilk zenginliğini oluşturdu. Bu nedenle ve ahlaki bir sorumluluk duyduğum için romanlarımı Kürtçe yazıyorum. "
Niye yaaa, anadil kullandığı için insan suçlanır mı?
Suçlanır suçlanır, hem de daha neleden...
Izlenmesi gereken müthiş bir belgesel bence .
youtu.be/7LQmm5QHnTw
Anadil haktır …
*
İnsanın anadilini yitirmesi, öz kişiliğinin yıkılması demektir.
Sayfa 60 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
“Paşa, sen Kürtçe bilir misin?’ İsmet Paşa şaşırmıştı. Ne diyeceğini bilmiyordu. O bir şey söylemeden ben araya girdim ve hemen, ‘Ekselans, biz Kürtçe bilmeyiz. Zaten bizde Kürtçe konuşulmuyor ve böyle bir dil de yoktur’, dedim. Churchill adamlarından birine sordu. ‘Öyle mi Mister, Kürtçe diye bir dil yok mudur?’ deyince, adam daha önceden hazırlıklı, hemen ayağa kalktı, ‘Olmaz olur mu efendim? Çok zengin bir Kürt dili ve edebiyatı vardır. İsterseniz ‘Dîwana Cizîrî’den bir şiir okuyayım’ dedi. Churchill, ‘Oku’ dedi. Anlamıyorduk ama Farsçaya yakın, nefis ahenkli bir şiir okudu. Ve bu şiirin
Kürtçe olduğunu söyledi. ‘Öyleyse bu şiiri bize yaz’ dedi. Yazdı.Churchill, ‘Bunu İngilizceye çevir’ dedi. Çevirdiler. ‘Bir de Fransızca yapın’ dedi. Onu da yaptılar. Bir de Türkçeye çevirdiler. Ve
bana, ‘Mösyö, sen de gel bakalım. Bu üç dilden aynı fikri ifade etmek için, bakalım metne kaç yabancı sözcük alma mecburiyeti
olmuştur’ dedi. Fransızcadan hiç yoktu. İngilizceden üç beş Latin
kökenli kelime çıktı. Kürtçe aslında dört-beş Arapça kelime bulundu. Ama Türkçe nüsha gelince “dır” ve “ile”den başka, Türkçe birşey kalmamıştı. Kimisi Arapça kimisi Farsça ve diğerleri de
Avrupa’nın çeşitli dillerinden alınma sözcüklerdi. Churchill dört
sayfayı da bizim önümüze koydu. ‘Ayıp değil mi?’ dercesine, ‘Bakın efendiler, yok dediğiniz ve memleketinizin büyük bir bölümünde anadil olarak konuşulan Kürtçenin zenginliğini görünüz’
dedi.
