MESERRET OTELİ- Sait Faik Abasıyanık
İstasyona iki erkekle bir kadın indi. Yağmur çok şiddetli yağıyordu. Genç bir hamal, bu üç kişilik grubun eşyalarını yüklendi. Kadın, hamala,
— Meserret Oteli’ne, dedi.
Hamal,
— Meserret Oteli’ne mi? diye sordu.
Bu soruşta, işitmemekten değil, bu güzel sözü bir daha tekrarlatmak isteyen, acemi bir haletiruhiye var gibiydi.
Anadolu’nun Üç Ermişi
“Geh Kâdirî dirler bana
Gör ne ibret ider bana
Nice haber virdim sana
Tatmayanlar irmez buna
(...)
Oldum dervişler hakiri
Mısrî Hakk’jn dil esiri
Geh Halvetî geh Celvetî
Geh Kâdirî dirler bana”
Tasavvuf tarihi alanında Prof. Dr. Mustafa Kara Hocamız’ın ‘ermiş kelimesini telaffuz ederken bile sesi titreyen annesine rahmet dileyerek’ kaleme aldığı Anadolu’nun Üç Ermişi eserini köyde olmam hasebiyle 6 günde bitirebildim ama eseri büyük bir zevk ve iştiyak ile, muhabbet ve hürmetle okudum. Hocamız bu kıymetli eserinde, Anadolu’nun Üç Ermişi konumunda olan Yûnus Emre (ks)’nin, Eşrefoğlu Rûmî (ks)’nin ve Niyâzi-i Mısrî (ks)’nin ilim ile irfan, ibâdet ve taât, aşk-ı muhabbet ve sıdk, zevk ve çile, arayış ve seyr-û sefer, mücadele ve mücahede ile geçen ömürlerini, fikirlerini, şiir ve eserlerini konu ediniyor. Bu güzel eseri okuyarak ermiş olamazsınız. Zira kitaplar ile tek başına eremezsiniz. Ama kitap sizi ermişlerin hayatına yönlendiriyor. Onların yaşadıklarına hayretinizi ve muhabbetinizi uyandırıyor. Hele ki gönlünüzde bir ermiş yatıyorsan okuduğunu her harf ve kelimede o ermişi görür gibi oluyorsunuz. Neyse; biz nice haber verdik gerçi ama yine de tatmayanların iremeyeceği bu hâl ile ilgili daha fazla ileriye gitmeyelim. Keyifli okumalar, kitapsız kalmayın.
Anadolu’nun Üç Ermişi 
Mustafa Kara
"Biz ne Moskova, ne de Londra ağzıyla konuşanlarız. Bizim sesimiz hakkın ve halkın sesidir. Çeyrek asırdır susturulan Anadolunun sesi, şehit ve gazi Mehmetçiğin sesidir."
Osman Yüksel Serdengeçti
1915 olayları sırasında çocuk olan ve o uzun yürüyüş sırasında ailelerinden koparılarak Türk ailelerin yanında devşirilen Ermeni kökenli atalarımızın izinden gidiyor Ayşe Gül Altınsay ve Fethiye Çetin, bir nevi belgesel niteliği kazanmış bu araştırmada. Eseri okumadan önce Fethiye Çetin’in 
Anneannem kitabını
İlerdeki yoldan bir iki kağnı uzun gıcırtılarla köye doğru geliyorlar. Acelesiz, ağır ağır geliyorlar. Nefesimi kesiyorum, bu sesleri iyice dinliyorum. Tâ içime sindirmek istiyorum. İşte Anadolu’nun yüzyıllar boyunca dinlediği, ruhunu şekillendirdiği, fakirliğine, nâçarlığına dinleye dinleye alıştığı sesler... Bu sesi iyi dinleyin, memleketi anlarsınız.
Sayfa 49 - Varlık, 1952Kitabı okudu
Yetersin
Geceleri ay buluta saklansa
Sokaklarda hiç kimseler kalmasa
Gazım bitse, şişe, lâmbam olmasa
Sen ışıksın bana yeter, sevgilim
Sayfa 16Kitabı okudu
"Özledim diyememiş
göynüm hep seni arıyor"
demiş Büyük Usta...!
Anadolunun bağrından çıkmış
aşkın,derdin, özlemin sesi ,
Bozkırın Tezenesi büyük Usta
Neşet Ertaş'ı vefatının Sene-i devriyesinde
saygı,minnet ve rahmetle
anıyorum...