Oğuz Atay. Tutunamayanlardan küçük bir anekdot.
“Kötü bir resim asarım korkusuyla hiç resim asmadım, kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım.”
Bu satırları herkes illa bir yerde görmüştür veya duymuştur. Peki hiç düşündük mü? Oğuz Atay neden bunu söylemiş veya yazmış?
Belki de hiç resim asmamak daha iyidir. Neden derseniz. Şöyle anlatayım Siz ileride yanlış insanlarla biriktirdiğiniz anıları hatırlamak ister miydiniz?
Sizin yerinize ben cevap vereyim tabii ki hiç bir insan bunu istemez ve o zamanlarının boşa gittiğini düşünür. Keşkelere boğulur. Keşke o insanı tanımasaydım. Keşke ona o kadar değer vermeseydim... Bu keşkeler uzar ve gider.
Bu yüzden bir insan nasıl mutlu ve huzurlu hissediyorsa onu gerçekleştirmelidir. Hayatı sürekli dolu yaşayayın diye sürekli bize empoze yapılıyor. Peki sürekli kendimizi bir şeylerle meşgul edersek önümüzdeki gerçekleri nasıl göreceğiz?
Bunları neden kimse söylemiyor?
Hiç düşündünüz mü?
Bence tam vakti. Yanınıza bir kahve veya çay alın ( bunu neyi sevdiğinizi bilerek hissederek yapın) ve düşünmeye başlayın. İyi düşünmeler...
MÖ 2000: Al bu otu ye!
MS 500: O otu bırak, gel bu duayı oku!
MS 1000: O dua batıl inanç, gel bu iksiri iç!
MS 1600: O iksir faydasız, al bu hapı yut!
MS 1940: O hap etkisiz, al bu antibiyotiği iç!
MS 2000: O antibiyotik zararlı, al bu otu ye!
İnsanlığın deneye yanıla en başta durduğu noktaya dönmesini ironik bir şekilde ifade eden bu anlatımda ciddi bir gerçeklik payı da var. Gülmece olsun diye kurgulanan anekdot, aslında insanlığın ağır bedeller ödeyerek en baştaki noktaya dönüş arzusunu/zorunluluğunu anlatıyor!
Sayfa 40Kitabı okudu
"En kötüsü başarısızlık değil, kararsızlık, belirsizliktir."
Sadece kadın yazarların eserlerini yayınlayacağını duyurarak ilk kitabını okurlarla buluşturdu 
Ayşegül . Ben de merakla edindim kitabı zira yeni keşifleri seviyorum.
#erencendey çevirisiyle Italyan edebiyatının genç ve yetenekli kalemi #veronicaraimo nun #yalandolan adlı kitabını okurken çokca tebessüm yer yer de #kahkaha atmanız olası.
Yarı #otobiyografik olan #kitap , bir kadının çocukluk ve ilk gençlik yıllarından bahsederken #aile içi ilişkilerin de toplumun etkisiyle nasıl kendi sistemini oluşturduğundan bahsediyor.
#Anne ve #baba olma halleri, bir kardeşin varlığı, abartılı hezeyanlar, merakların gölgesinde bir diğer çocuk olma hali, bedeni ve cinselliği keşif... Dahası insanın kendinden ve çevresinden benzerlik bulduğu pek çok anekdot gizli satırlar arasında.
Okursanız İtalyan ve Türk aile yapısının benzerliğini siz de değerlendirebilirsiniz.
" En derin yalnızlık hallerimi tuvalette otururken yaşadım."
#tavsiyekitap
#OkurSevtap
İhtiyarlar için :)))
Bu fotoğrafı görünce ilginç bir anekdot geldi aklıma: Bir gün babası küçük oğlunu sırtında gezdirirken çocuk çok mutlu olmuş olmalı ki babasına “ben de seni bir gün sırtıma alacağım baba” der. Babası şöyle cevap verir: “Alamazsın oğlum! Çocuklar babalarını hayatta bir kez sırtlarında taşırlar, o da TABUTA konulduğunda...”
Farkında mısınız; yılların geride bıraktığı sıradan eşya(lar) “antika” olarak anılıp nadide eser bağlamında “baş tacı” edilirken, aynı durumdaki insan ise “yaşlı” nitelemesiyle “baş kakıncı” edilir.
Hayatın girdabında yaşadığınız bunca sergüzeştlerden sonra mahzendeki yıllanmış şarap, ya da antikacıdaki bir taş plak kadar dahi değerinizin olmayacağı düşüncesi, açık söylemek gerekirse insanı hüzünlendiriyor bazen.....
-adem doğantemur-
Karşımızda 
M. Kemaleddin in yazmış olduğu 16 romandan 14 tanesi bulunuyor. Okurken keyif aldım bilinmeyen kelimelerin hemen sayfa altında anekdot olarak paylaşılması çok iyi olmuş baya bir kelime öğrendim bu sayede.
Kitabı okurken yazıldığı dönemi ele alarak düşünmekte fayda var çünkü günümüz polisiye, gerilim romanları kitapta yazılanların biraz üzerinde bence ama o dönemin koşullarına göre gayet akıcı ve merak uyandıran hikayeler vardı. Tabiki beğenmediklerim de oldu ama genel olarak iyiydi.
İyi editlenmiş keyifli okunabilen 14 adet roman sizleri bekliyor :)
Duymuşsunuzdur Avrupa ürünlerimizi geri gönderiyor
O halde, son bir anekdot daha aktarayım:
Batı ülkeleri, “doğal beslenme yöntemlerine dö- nerken, bizim gibi ülkelere hala "hormonlu yem'leri niye kakalıyorlar acaba?.. "Avrupa gübresi" ile yetiştirip "ihraç" ettiğimiz “meyve-sebze'leri bile almakta nazlanıyorlar!..
Acaba neden?.. Hele düşünün!...
Size bir anekdot anlatmama izin verin: müvekkilimiz cezaevinde gardiyanlarınızdan biri tarafından hakarete uğradı ve ona nasıl cevap verdi biliyor musunuz? "Aptal, ben senin için burada yatıyorum." Evet, Sayın Başkan not edin, müvekkilimiz ne için savaştığını biliyor, ülkesi için savaşıyor, özgür, mutlu, her vatandaşına, Müslümanlara ve Avrupalılara, özgürlüğü garanti edebilen bir ülke istiyor. Düşünce özgürlüğü ve eşitlikten başka bir şey istemiyor.
Sayfa 98Kitabı okudu
Kur’an’a verilen önem.
Seferlerde her kabile ve boy, kendi sancağını taşırdı. Bu bağlamda Tebük Seferi'nde sancakları kimlerin taşıyacağı konusunda ya- şanan bir anekdot önemlidir. Önceleri Mâlik b. Neccâroğulları'nın sancağını Umâre b. Hazm'a (r.a) veren Hz. Peygamber (s.a.v), Tebük'e giderken bu kabilenin sancağını Zeyd b. Sâbit'e (r.a) verdi. Umâre b. Hazm bu uygulamasının sebebini anlamak için Hz. Peygamber'e (s.a.v), kendisine kızgın olup olmadığını sorduğunda şu cevabı almıştı:
"Allah'a yemin ederim ki hayır (kızgın değilim)! Fakat Kur'ân'ı öne geçirin. (Zeyd b. Sabit) Kur'ân'a senden daha fazla vakıf. Kur'ân kendisine vakıf olanı öne geçirir; isterse burnu kesik siyâhî bir köle olsun.
Sayfa 34
