Üşüyorum anne..
Saç sakal bir birbirine karıştı
Bir göz odada.
Üstüm al açık kalmış anne
Rüyamda yine seni gördüm
Yanaklarımı seviyor
Saçlarımı okşuyordun
Aklım yine şaştı
Yalnızım
Biliyorsun değil mi anne?
Yalnızım..
Sayfa 55Kitabı okudu
Her insanın gerçek kenti anlarının kentidir
Yağmurların yağdığı bir Ankara akşamı
...biliyorum Ankara'da öleceğimi...
Sayfa 480 - K.kKitabı okudu
Seni Çocuktan Saymadılar - Erdal Eren'e
Ankara
Aralık ayı
Aralığın 13. günü
Ve yürekleri donduran bir soğuk
Ah be çocuğum daha yaşın 17...
Doğmakta ölmekte insanlar için ama sen daha ne yaşadın ki?
Arkadaşların o gün kartopu oynarken, kardanadam yapıp elleri donarken, senin yaşama hakkını seni sevenlerin de yüreklerini dondurdular!
Öylesine çabuk gittin ölüme
Öylesine çabuk gönderildin ölüme...
Bu zayıf bedeninden mi korktular?
Bu masum kara gözlerinden mi ürktüler?
Bu incecik boynunla mı başedemediler?
Sevtap Özkahraman
Bencede xd
Ankara, öteden beri İstanbul'a dikmiştir gözlerini. İstanbul karşısında bir aşağılık duygusuyla kıvranıp durur.
Bu yüzden olacak, İstanbul'a özenir hep.
Sayfa 65 - Telos yayıncılık - birinci basım - 2001
Ankara beni bulsun :D
Herkesin gözünü yıldırmasını bilirim. Hükümetin bile benden ödü kopar.
Sayfa 62 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları 16. BasımKitabı okudu
Ankara.
Aşağısı yokuştur. Yukarısı yokuştur.
