Eylül
Türk Edebiyatının ilk psikolojik romanı olan Eylül'ü okumazsam edebiyata saygısızlık etmiş olurum diye düşündüm. Kitapta psikolojik ögeler oldukça kullanılmış ve yasak aşk teması işlenmiş. İç çözümlemeler de yoğun olarak kullanılmış.
Karakterlerin isimleri oldukça kafamı karıştırdı biraz zor alıştım, zaman zaman da kimin kimin kuzeni yeğeni eşi olduğunu zor anladım. İç çözümlemelerden kitabı okumakta zorlandığım anlar oldu ama yazarın şairane anlatımdan büyülendiğim zamanlar da. Sonu keşke bu kadar belirsiz olmasaydı tek keşkem bu.
Süreyya'nın kuzeni olan Necib Süreyya ve karısı Suat'la olan bağlarına hayranlık duyar ve zaman geçtikçe Suat'a duyduğu hayranlık git gide büyür ve kendisini aşkın pençesinde bulur.
Dönemin evli kadınları arasında yasak aşkın popüler olduğu bu zamanlarda Suat'ın namusu, bakışları, eşine karşı olan ses tonu bile Necib'i derinden etkilemiştir.
Karakterlerimiz yakalanma korkusu, yanlış anlaşılma, konuşmama gibi sorunlardan epey de çekti ama şükürler olsun ki her şeye rağmen sonda aşklarından kavrulduklarını anladılar. Kaçmayı teklif eder Necib ama Suat'ın Süreyyayı böyle ortada bırakmaya gönlü el vermez. Daha sonra konakta yangın çıkar ve Suat içeride kalır, Necib'de onu kurtarmaya gider ve burada biter.
Eylül 
Mehmet Rauf
