Oruç Aruoba ile tanışma kitabım; sanırım tanışmak için en ağır kitabını seçtim. Ya da bana ağır geldi. Ağır derken anlamamak değil de konular bakımından diyebilirim. De ( ölüm) ki ( yaşam) işte (felsefe) olarak üç bölüme ayrılmış bir eser.
Başlangıçta kitaba nasıl başladığına dair bir giriş kısmı var. Ne yalan söyleyeyim çok karamsar bir eser. Ölümü kabullenerek yaşarsak daha iyi yaşayacağımızı tekrar tekrar belirtmiş. Yaşam bölümünde ise yine bir karamsarlık var ama anlattıklarının hepsi de doğru. Son bölüm ise Felsefe ‘ye ayrılmış. Felsefe nedir? Nasıl olmalı ? Bunun hakkında o kadar çok detaylı anlatım yapmış ki bu konuda beğendim.
Yaşam ve ölüm bölümündeki bir çok aforizma, felsefik alıntılar kesinlikle çok iyi. Bu bölümlerini çok beğendim. Kelimelerle çok iyi oynayan bir yazar. Karamsar cümlelerin içine serpiştirilmiş umut, tecrübe, yaşanmışlık dolu cümlelerde yok değil. Ders alınacak bir sürü cümle bulacaksınız.
Felsefeyi cümlelerle dans ettirmiş. Çizgilerle, tırnak işareti ve noktalar ile aralara kendi sözlerini koymuş. Bol bol alıntılar vermiş. Felsefenin dahilerden bir sürü alıntı var. Devamlı tekrarlayan aynı anlamlar beni çok sıktı. Ama genele bakarsak yazar gayet iyi başarılı.
Kısacası felsefe seviyorsanız bu ismi ve kitabı okumalısınız.
Arka kapak yazısı yok, tanıtım bülteni kitap içinden alıntı, neden? Yazabilselerdi olurdu diye kestirip atacağım. 18 yaşında Kambur’u yayımlıyorsun. Öyle böyle bir kitap değil Kambur. Sonra yirmi yıl eser yok, o yazmadı da başkası mı yazdı? Bu sorunun cevabı yok, soruyu unutun, sorulmayan sorunun yanıtı ise öyle miymiş kitabının içinde… Kambur’u
Bu kitabı ocak ayındaki fuarda almış,8 Ocak 2017 diye de üzerine not düşmüştüm.Ancak sırasını beklemek zorunda bıraktığım kitaplardan biriydi.Belki de yazarı tanımıyor oluşum ve aldığım ilk kitabı olmasıydı bu sıralamanın nedeni.Hakkında bildiğim tek şey ise,bir gün bir arkadaşıma hediye aldığım kitaba yazdığım ve ona ait olan “Yaşamın tek
Resmen ardı arkası kesilmeyen lansmanın kurbanı oldum. Kitabın anlamamak- anlamlandıramamak üzerine yazıldığı fikrine katılıyorum. Çünkü ciddi ciddi kitabı anlamadım. Ergenlik ve ilk aşk temalı kitaplardan da hiç hazetmem. Cinli- perili- hayaletli kitap okuycam sanarak takıntılı ergen aşkı hikayesine maruz kaldım. Birde takıldığım ayrı bir nokta daha var, "derken" kelimesi o kadar çok kullanılmıs ki... Gözüme gözüme battı. Kitabı bitirdikten sonra şimdi bu neydi dedim kendi kendime.. Sevdiğimi söyleyemeyeceğim. Oysa çok heyecanlı bir şekilde satın alıp eve getirdim, heyecanla başladım...
Öncelikle bu kitabı bana hediye ettiği için teşekkürlerimi sunarım https://1000kitap.com/ayay/Duvar/ hanımefendiye. Ama bu bir hediye diye incelememi ballandıra ballandıra anlatacak değilim.:)) Kim olursa olsun. Zaten herkes böyle yapar. Ve nasıl ki Ayşe Hanım eserini özgürce yazmışsa bende incelememi özgürce yapacağım. Ve böyle olması gerekir
Sonunda kitabı bitirdim bi zorulukla. Okurken gerçekten çok sıkıldım kaç gundur 200 lerde olan kitabi bitirmedim ki ben bir kitabi en gec 3 günde bitiren biriyim. Başta bi 20 sayfasinda cok sevdim ama sonra hep bi tekrarlama cümleleri tekrarlamis kusura bakmasin ahmet batman ama bazı yerlerde o kadar sacmalamis ki. Birkaç örnek vereyim
* İnsan gördüklerinin ötesine geçmeli ve hayatında bir kere meybuz yemeli. Öyle " biz meybuz yiyok " diyen çocuklara "meybuz ne la" der gibi bakmalı
Şu cümleler neden yazılmış ve ne anlatmak istemis anlamış degiljm.daha devami var yazmaya üşendim gittikçe sacmalamis.
*Kız arkadaşınızın bıyıkları çıktığın da ona " tohumlar fidana ,fidanlar ağaca ağaçlar ormana dönmeli yurdumda" şarkısını söyleyin o sizi anlayacaktır.
Bu cümledeki aşagilama sinirimi bozdu .
* Ben sende doydum afiyet olsun mu bana?
Bu cumleyi fesat anlamamak elde degil:)) Herneyse emege saygı ama kitabi beğenemedim. Sabah uyukumu okunayi düşünürdüm hatta kitapligimda var ama soguk kahveden sonra ona baslamaya cesaret edemedim bu kadar sıkılacaksam hiç baslamayayim çünkü başladığım kitabi sonuna gelene kadar okumam lazım okumadan rahat edemiyorum. Yazarin bana ikimizi anlat kitabi bundan biraz daha iyidi okunuyordu.
