Bazen onlarca cümlenin yerini tutacak bir kelime oluyor...
"Gel" diyorsun mesela
İçinde özlem var, sevda var,
Mesafeler dolusu serzeniş var
"Ama gelmiyorsun " diyen sitem var
Bazen cümlelerin kalabalık
Kelimelerin ıssız
Beklemelerin anlamsız olduğu
Anlar var...
Ümitten öte bekleyiş
Bekleyişten öte ümit(sizlik) var...
Ayşe Dikici
Mutfak penceresinden Praça do Comercio’nun aşağısındaki terasta oturan insanlara baktı. “İnsanlar sanki uyurgezer gibi yaşıyorlar hayatlarını. Önemsiz şeyleri kafaya takıyorlar: Şöhret ve para istiyorlar, diğerlerini kıskanıp hiçbir önemi olmayan şeyler için büyük mesafeler kaydediyorlar. Anlamsız hayatlar sürüyorlar. Yiyor, uyuyor ve kendilerini meşgul edecek sorunlar icat ediyorlar. Asıl olanı unutup geçici olana takılıyorlar.” Başını iki yana salladı. “Sorun ölümün soyut bir şey olmamasında. O yanımızda, hemen köşede bekliyor. Bir gün iyisin, yaşam yolunda yarı uykulu yürüyorsun ve doktor gelip öleceğini söylüyor. O anda kâbus aniden tahammül edilemez hale geliyor ve böylece uyanıyoruz.
Oysa masama koyduğum resmin,
Demli bir çay gibi duruyordu.
Ve sen biliyordun,
Şiiri,çayı ve seni sevdiğimi.
Üçünüz bir arada olunca,
Mesafeler anlamsız,
Teferruatlar gereksizdi.
Ve ben biliyordum sevgide teferruat olmazdı.
Gönül bu,
Kalemden dökülen yazı gibi,
Bazen şiirimde,
Bazen mektubumda,
Bazen özlemimde olurdun.
Özledim seni ...
İnsanlar sanki uyurgezer gibi yaşıyorlar hayatlarını. Önemsiz şeyleri kafaya takıyorlar : Şöhret ve para istiyorlar , diğerlerini kıskanıp hiçbir önemi olmayan şeyler için büyük mesafeler kaydediyorlar. Anlamsız hayatlar sürüyorlar.
Sayfa 75Kitabı okudu
Teknoloji ve Özgürlük
Güya mesafeler kısaltılmakla düşüncelerin havadan iletilmesiyle insanlar birbirine yaklaşır, kardeşlik bağları güçlenirmiş... İnsanların bu türlü birleşme araçlarına inanmayın. Özgürlüğü, ihtiyaçlarını genişletmeye ve gidermeye yarayacak bir araç saydıkları için yaratılışlarına zıt giderler, anlamsız, ahmakça istek, alışkanlık ve ipe sapa gelmez hayallere yer verirler.
