Anlatmalıymış Meğer
Artık çıkmıyorum İstiklal'e.
Sabah Fatma Hanım uyandırıyor.
Helva,ekmek,çay.
Bana onlar bakıyor.
Odanın hali perişan,ben perişan.
Kimse yok işime karışan.
Ara sıra balkona çıkıyorum.
Fesleğenler kuruduğunda ocaktı,
Ben baharı bekliyorum.
Ne olduğunu bilmediğim
Bir umudum var hala.
Gözüm şişelere takılıyor
Becerebilseydim ne ala.
Bu günlerde böyleyim ben
Yas denen şiirdeyim.
Bir köşede gülüşün var
Sırtımda kanlı bıçağın.
Hiç bir zaman duyamayacağın
Duysanda anlayamayacağın bir çığlıkta
Sana birikiyorum.
Hayatta paylaşmaya değer bildiğin bir sır varsa eğer
Haykırıp dağlara taşlara anlatmalıymış meğer
Hayatta paylaşmaya değer bildiğin bir sır varsa eğer haykırıp dağlara taşlara anlatmalıymış meğer...🎶