youtu.be/fbRHRfRIqps
Artık çıkmıyorum İstiklal'e
Sabah Fatma hanım uyandırıyor
Helva, ekmek, çay. Bana onlar bakıyor
Odanın hali perişan, ben perişan
Ara sıra balkona çıkıyorum
Fesleğenler kuruduğunda ocaktı
Ben baharı bekliyorum
Ne olduğunu bilmediğim bir umudum var hala.
O günlerden bir rüzgar eser, ümitlerin seni terkeder
Senden o bakışları gizler kapkaranlık bir keder
Hayatta paylaşmaya değer bildiğin bir sır varsa eğer
Haykırıp dağlara taşlara anlatmalıymış meğer
Bu günlerde böyleyim ben. Yas denen şiirdeyim.
Bir köşede gülüşün var, sırtımda kanlı bıçağın.
Hiç bir zaman duymayacağın, duysan da anlamayacağın
Bir çığlıkta sana birikiyorum
youtu.be/jIrJY25M4AQ