Doğurmasanız mı artık?
Tanrı, hiç bir çocuğu kötü olsun diye yaratmaz! Onu kötü yapan, kötü eğitimdir!
Kötü anne-baba, kötü çevre, kötü yönetim balçık gibidir, zavallı yavruları da çekip yutar."
Martin Luther
Almanya’da endüljans satımı Mainz eyaletinin genç başpiskoposu Albrekt’e bırakıldı. Albrekt Papa’dan, denetimi altına üç piskoposluk almış ve bu yüzden yıllarca süren borçlara girmişti. Ama Papa’ya para gerekiyordu! Başpiskopos sattığı endüljanslardan gelen paranın yarısını kendine alabiliyor, böylece de borçlarını ödeyebiliyordu. Bu yüzden
Sayfa 54Kitabı okudu
[Moğollarda] baba öldükten sonra oğulun, öz annesi dışında babasının bütün karılarıyla evlenmesi gibi çok ayıp bir gelenek vardır. Anne ve babanın çadırı en küçük oğula düşer. Bu yüzden o, babasının bütün karılarına bakmak zorundadır. Eğer isterse onları kendi karısı yapar. Öldükten sonra, onların babasına dönüp ona hizmet edeceklerinin bilincinde olmasına rağmen bu hata sayılmaz..
Sayfa 55 - Kronik KitapKitabı okuyor
Eski Türklerde kardeşin dul kalan karısıyla veya üvey anne ile evlenme geleneği (leviratus), toprağın veya malın bölünmemesi açısından ekonomik bir özellik taşımakla beraber, burada imparatorluğun parçalanmaması gibi siyasî bir gaye güdülmüştür. Bu konuda en eski Çin kaynağı Shih-Chi şunları nakletmektedir: "Chung Hsing Shuo Han sülalesinin elçilerinden bazılarına, 'Hunlar için savaş büyük bir şeydir. Yaşlı ve zayıf olanlar savaşa katlanamadıkları için lezzetli yemekleri kuvvetli kişilere veriyorlar. Bu, devletin müdafaası içindir. Ancak bu şekilde babalar ve oğulları uzun süre kendilerini koruyabiliyorlar,' dedi. Çin elçileri bu defa, 'Hunlar ana baba ve çocuklar hep aynı çadırda oturuyorlar. Babaları öldükten sonra oğulları, üvey annelerini alıp kendilerine zevce yapıyorlar. Kardeşlerden biri ölünce bir diğeri onun karısını alıyor,' dedi. Chung Hsing Shuo da onlara, 'Bir devletin idaresi bir insanın vücudu gibidir. Baba ve kardeşleri öldükten sonra onların eşleri kendilerinin eşleri oluyor. Çünkü soylarının yok olmasını istemiyorlar. Hunların ilişkileri karışık olmasına rağmen nesillerini ve kabilelerini böyle devam ettirebiliyorlar, cevabını verdi.."
Sayfa 55 - Kronik KitapKitabı okuyor
karanfil
(16 Haziran 2004)
Ayça okulunun kapısından koşarak çıkarken etrafına göz gezdirdi. Tanıdık hiçbir yüz görmemenin verdiği üzüntüyle omuzları çökmüştü. Bugün annesi de babası da onu okuldan almaya gelmemişlerdi.
Bu çok sık yaşanan bir durum değildi. Sadece annesinin ve babasının işi olduğu zamanlar olan bir durumdu. Babası muhtemelen daha işten
“kendi çocuğunuza, kendinizi çocuk gibi hissederken ebeveynlik edemeyeceğiniz için, ailenizle olan ilişkinizi yetişkin zeminine getirmeniz gerekiyor.”
“Çocuğunuzu en çok etkileyen sizsiniz. Onlar hakkında söyledikleriniz onları evrendeki her şeyden çok daha fazla şekillendiriyor.”
“Ebeveynlerimizin çocuk büyütme şekline ters düşen her ne yapsak, onları suçlama ve etkinliklerini azaltma riskine giriyoruz.”
Maalesef:/
Çocukluğuna inen herkes için, orada, zamanında yanlış davranan ya da ihmal eden yani "suçlu" bulunan bir anne ya da baba olur mutlaka.
★Sevin,sevilin.geç kalmayın!★
Anne,baba kardeş, eş,sevgili, çocuk fark etmez sevin insanları ve sevilin:)
Dinî konularda çocuğunuzla aranızda problem yaşamamak için dünyaya ait konularda onunla çok iyi geçinmenizi tavsiye ederim. Çocuğunuzun asla vazgeçemeyeceği kişi siz olun. "Kafa" anne-baba/ abi-abla olun..
Sayfa 64
Anne gam yükü, baba bir boşluk fotoğrafıydı.
"Yağız yer anne, mavi gök baba!.. Hakikat ikisi arasında bir yerlerde."
Anne baba kavgaları içinde özlemekten harap olmuş bir çocukluğun gölgesinde okuduysam da tüm telgrafı, aynı zamanda her şey daha iyi olabilirdi düşüncesinin beni daha önce tanışık olmadığım hüzünlere sevk edişini sessizce izledim.