Spoiler değil alıntı içerir
Kitabın gelişme bölümünün bu akışta değişmesini açıkçası beklemiyordum, fazlasıyla ters köşe oldum. Anlamın olmadığı yerde anlam varmış gibi davranmayı reddeden (hepimizin aklında olan , ben gibi düşünenlerin bir tık daha fazla ) Meurdault’un bu kısa romanını okumanızı tavsiye ederim.
Bugün anne öldü.Belki de dün, bilmiyorum(sf 11)
Akşam Marie beni almaya geldi, kendisi ile evlenmek isteyip istemediğimi sordu. Benim için fark etmediğini o isterse evlenebileceğimizi söyledim. (sf 44)
Sürdüğüm bu saçma hayat boyunca geleceğimin derinlerinden, henüz yaşanmamış yıllardan, karanlık bir soluk bana doğru yükseliyordu ve bu soluk geçtiği yol boyunca yaşadıklarımdan daha gerçek olmayan yıllarda bana sunulan ne varsa hepsini eşitliyordu. Başkalarının ölmesinin, bir annenin sevgisinin ne önemi vardı, onun Tanrısından, seçilen hayatlardan, yazgılardan bana neydi, değil mi ki beni ve benimle birlikte onun gibi bana kardeşlerim olduklarını söyleyen milyarlarca ayrıcalıklı ya da tek mukadder ecel gelip bulacaktı. (sf 108)
