(…) bir erkeğin hayatındaki anne kompleksinin gücü inanılmazdır. Ve bu güç, baba imagosunun yokluğuyla ikiye katlanır. (…) Yokluğunda —fiziksel veya psikolojik olarak— annenin gücü bu dengeyi korumaya yetmez.
Sayfa 98Kitabı okuyor
Kendiliğinden yetişmiş bir bitki...
Okuryazarlığı olmayan yoksul bir ailenin tek çocuğuyum naylon bebekleri olan kızlara imrenir, her isteklerini yapardım sırf o bebeğe birkaç dakika dokunabilmek için. Burada fakirliği öfkeyi mahçupluğu ve isyanı öğrendim. Sonra kucağıma verilen bir çocuk içime doğan bir sevgi ve kocaman bir korkuydu.
BU BEBEK BENİM AMA CANLI VE AĞLIYOR BENSE KENDİLİĞİNDEN YETİŞMİŞ BİR BİTKİYİM
Yüz ve Can
İnsan iki kanatlıdır; Sevgi güven ve şükür dolu bir yaşam için hem gözümüzde hem de toplumda var olmamız gerekir. Toplumsal varoluşa"YÜZ", bireysel olarak Özde varoluşa"CAN"VARLIĞI DİYORUM
"En kötüsü başarısızlık değil, kararsızlık, belirsizliktir."
Sadece kadın yazarların eserlerini yayınlayacağını duyurarak ilk kitabını okurlarla buluşturdu 
Ayşegül . Ben de merakla edindim kitabı zira yeni keşifleri seviyorum.
#erencendey çevirisiyle Italyan edebiyatının genç ve yetenekli kalemi #veronicaraimo nun #yalandolan adlı kitabını okurken çokca tebessüm yer yer de #kahkaha atmanız olası.
Yarı #otobiyografik olan #kitap , bir kadının çocukluk ve ilk gençlik yıllarından bahsederken #aile içi ilişkilerin de toplumun etkisiyle nasıl kendi sistemini oluşturduğundan bahsediyor.
#Anne ve #baba olma halleri, bir kardeşin varlığı, abartılı hezeyanlar, merakların gölgesinde bir diğer çocuk olma hali, bedeni ve cinselliği keşif... Dahası insanın kendinden ve çevresinden benzerlik bulduğu pek çok anekdot gizli satırlar arasında.
Okursanız İtalyan ve Türk aile yapısının benzerliğini siz de değerlendirebilirsiniz.
" En derin yalnızlık hallerimi tuvalette otururken yaşadım."
#tavsiyekitap
#OkurSevtap
Allah'ın, birleştirilmesini emrettiği şeyleri koparırlar." Bu buyruğun kapsamına da pek çok şey girmektedir. Şöyle ki yüce Allah, bizimle kendisi arasında iman bağını sıkı tutmayı ve ubudiyyet vazifesini yerine getirmeyi emretmiştir. Bizimle Rasûlü arasında da Rasûlüne iman etme, onu sevme-sayma, onun haklarını yerine getirme bağlarını; bizimle anne-baba, yakın akrabalar, dostlar ve diğer insanlar arasında da Allah'ın bağlı kalmamızı emretmiş olduğu sair hakları yerine getirmemizi emretmiştir
Allah Neden Günah İşlememize İzin Verip Sonra Bizi Cezalandırıyor?
Bir kıyaslamayla bunu anlatalım.
Devlet her vatandaşının rahat etmesini ve güzel imkânlara kavuşmasını ister.Bunun için örneğin geniş yollar yapar, hızlı arabalar almasına izin verir. Geniş yolda hızlı araba kullanan bir gencin kaza yapması sonucu ölmesi üzerine kazazedenin ailesi devlete şöyle bir suçlamada bulunabilir mi? Neden devlet böyle geniş yol yaptı, neden hızlı arabaların ülkeye girişine ve oğlumuzun almasına izin verdi? Bu soru acılı anne-baba açısından düşünüldüğünde çok da mantıksız değil. Onlara göre bu dediklerine devlet müsaade etmeseydi, bu felaketi ve acıyı yaşamayacaklardı.Halbuki devlet,bütün bunlara izin verirken vatandaşının zarar görmemesi ve acı çekmemesi için kurallar koymakta.Yolda nasıl ve ne kadar hızla gidileceği, arabanın ne şekilde kullanılacağını belirlemekte. Bu kurallara uymayan bir şahsın zarar gördüğünde dönüp devleti suçlamasını hiç kimse mantıklı bulmaz.
"İyi anne baba her şeyden önce çocuklarına engel oluşturmayan kişidir. "
Gerçekten de ailenin köylü-kentli, üst veya alt sınıftan olması fark etmeksizin, gencin benlik saygısı anne-babasının ilgisi oranında yükselmektedir. Gencin sözel ifadesine dayanılarak yapılan soruşturmadan çıkan ilginç bulgu şudur: Anne-babanın çocuğa ilgisiz davranışı onun benlik saygısını baskıcı ve cezalandırıcı bir tutumdan daha çok düşürmektedir. Bu da anlamlı bir sonuçtur. İlgisizlik; çocuğa değer vermemek, sevmemek ve desteksiz bırakmak demektir. Bu da umutsuzluğa, kendini değersiz görmeye yol açmaktadır. Oysa cezalandıran baba bir bakıma çocuğun iyiliğini isteyen, kendince onu düzeltmeye çalışan ilgili babadır. Hiç kuşkusuz benlik saygısı insanın en çok değer verdiği anne-babasının, ona verdiği değere sıkı sıkıya bağlıdır. Anne-babanın ittiği, değersiz bulduğu, umursamadığı bir çocuğun kendine saygı beslemesi beklenemez.
Sayfa 100 - İnkılâp YayınlarıKitabı okuyor
Sınava hazırlanan çocuğuna destek olmak için anne ve baba da kendilerini geliştirmek adına bir çaba gösterebilirler. Örneğin bir baba, " Evladım sen azim, sebat ve gayret gerektiren bir devreye girdin. Bu devrede ben de seni yalnız bırakmayacağım. Sen sınava hazırlanırken ben de Almanca öğrenmeye başlayacağım. Senden beklediğim azim, sebat ve gayreti Almanca öğrenirken göstereceğim," diyebilir.
Sayfa 133Kitabı okudu
