Şafak Türküsü
Kaç zamandır yüzüm traşlı
Gözlerim şafak bekledim
Uzarken ellerim kulağım kirişte
Ölümü özledim anne
Yaşamak isterken delice
Ah verebilseydim keşke
Yüreği avucunda koşan her bir anneye
Bizim "Ah, anne yüreği işte!" diyerek iç geçirdiğimiz şey çoğu zaman, annenin çocuktan önce de var olan güvensizlikleri, evhamları, zaafları, kişisel zayıflıklarıdır, ki bunlar çocuk doğunca ona yönetilmiştir.
Sayfa 52
"Ait olduğu yerde atar insanın yüreği. Kimi vakit anne kucağıdır,kimi zaman yar göğüsü"
“ Bir anne yüreği,
Dibinde her zaman af bulunan bir uçurumdur. ”
• Honore De Balzac
Bir krallıkta ihtilal olur. Kraliçe, bebeğini bırakıp kocasıyla kaçar, bakıcı kadın bebeği orada bırakmaya kıyamaz, alır götürür, yetiştirir. Yıllar sonra işler düzelince kraliçe çocuğunu geri ister. Üvey anne ise çocuğu kendisinin kurtardığını, emek verip büyüttüğünü, artık onun evladı olduğunu söyleyerek bu talebi kabul etmez.
Konu Süleyman Peygamber'e gelir, o da "Ortaya bir daire çizin" der. "Çocuğu buraya koyun, bir kolundan anası, öteki kolundan da üvey anası çeksin, çocuğu kim dairenin dışına çıkarır, yanına çekerse ona vereceğim."
Peygamber'in dediği gibi yaparlar. Çocuğun bir koluna anası, öteki koluna üvey anası yapışır, başlarlar çekmeye. Çocuğun canının yandığını gören üvey ana kolunu bırakır. Yüreği dayanmaz. Evladım parçalanacağına, o kadında kalsın bari der. Kraliçe çocuğu yanına çekebildiği için mutludur ama Hz.Süleyman, "Bu çocuk üvey ananın hakkıdır" der. "Onu gerçek anasından daha çok korudu. Parçalanmasından, zarar görmesinden korktu. Çünkü ona emek verdi, hayatta tuttu, yetiştirdi. Artık gerçek anası odur."
Sayfa 110 - İnkılapKitabı okudu
Ait olduğu yerde atar insanın yüreği. Kimi vakit anne sıcağıdır, kimi vakit yar göğüsü
