Babalar Günü
Sonora Sman Dodd 1910 Anneler Günü'nde Washington Spokane'de vaaz dinlerken, İç Savaş gazisi ve kendisiyle beş erkek kardeşini, anneleri doğum sırasında öldüğü için tek başına yetiştirmeye çalışan babasını düşünerek Babalar Günü'nün kutlanmasını önerdi.
Sayfa 67Kitabı okuyor
Anneler Günü
Batı Virginialı öğretmen Anna Jarvis 9 Mayıs 1905'te annesini kaybetti. 1907 yılında annesinin ölüm yıldönümünde evine çağırdığı arkadaşlarına her yıl Anneler Günü adı altında ülke çapında kutlama yapılması önerisinde bulundu. Amerika'nın önde gelen kumaş tüccarlarından John Wanamaker'ın mali desteğiyle çalışmalara başlandı. 1908 baharında Anna, annesinin yirmi yıl din dersi verdiği Grafton'daki Andrews Methodist Pazar Okulu'na önerisini kabul ettirdi. 10 Mayıs 1908'de ilk anneler günü Grafton'da 407 çocuk ve annelerinin katılımıyla kutlandı. Anna vaazdan sonra bütün anne ve çocuklara karanfil dağıttı; kendi annesi en çok bu çiçeği seviyordu.
Sayfa 66Kitabı okuyor
Şiir de olmasa ne yapardık? Geceye Şiir..
Hüsrev Hatemi
Aşık Garip Coğrafyası 2 / Anneler Günü
Birçok kentimizde uzun kavak kalmadı
ki gıcırdasın,
Ama benim sol yanımda sancı baki
Anne! Ne olur ki?
Sıram gelmiş olsun varsın
'Ben ölürsem benden daha genci var' tabii
Ama Aşık Garip değil hiçbiri...
Ben de olamadım, yokmuş kısmette
Yaşadıkça Şah Senem'i hissettim,
Gerçi Tiflis'e Tebriz'e hiç gitmedim
Gitsem de bulamazdım, eminim
Anne! Yunus ne dediyse hep çıktı..
'Şeytanlar'semirdi kuvvetli oldu
Zayıf olsalar ne farkederdi?
Nasıl olsa onlar galip gelecekti
Bundan sonra Aşık Garip olunur mu ki?
Sen onu söyle Anne...
İlk doğduğu günden anne çocuk resmi, şimdiki halimiz ve tek anne olarak öğretmen üç resim istemiş okuldan, anneler günü için herhalde. Hard diski bir açayım dedim ki oy benim gençliğim 🥺😢
Sadece arzu etmek için arzu etmek, çünkü neyin güzel olduğunu, neyi sevmek gerektiğini aslında bilmemek. Renk ve biçim seçiminde, neyin gittiği konusunda babam kendini hep boyacının ya da marangozun tavsiyelerine teslim etti. Insanın tek tek seçilen nesnelerle etrafını dayayıp döşeyebileceği fikrinden bihaber olmak. Yatak odalarında tek bir süs eşyası yok, sadece çerçeveli fotoğraflar, anneler günü için yapılmış küçük örtüler ve şöminenin üzerinde, " fiskos köşesi" alırken mobilyacının hediye ettiği, seramikten büyük bir çocuk büstü.
"Babalar günü, anneler günü, sevgililer günü hiçbirini sevmiyorum. Birilerine boşluk hissi yaratan hiçbir özel günü sevmiyorum."
Asıl Anneler Günü kişiye özeldir ve çocuğun doğum günüyle aynı gündedir.
karanfil
(16 Haziran 2004)
Ayça okulunun kapısından koşarak çıkarken etrafına göz gezdirdi. Tanıdık hiçbir yüz görmemenin verdiği üzüntüyle omuzları çökmüştü. Bugün annesi de babası da onu okuldan almaya gelmemişlerdi.
Bu çok sık yaşanan bir durum değildi. Sadece annesinin ve babasının işi olduğu zamanlar olan bir durumdu. Babası muhtemelen daha işten
Edebiyat öğretmeni annem onun hakkında yazdığım bu kitabı okuyunca ne düşünecekti.
Kendisini yücelttiğim için beni suçlayacak mı? Satır aralarını okumayı bilecek bu kitabın bir ilanı aşk olduğunu, öğretmenimizin Anneler Günü için dikte ettiği övgü sözleri hariç, onu sevdiğimi asla söylemeyen benim hatamı telafi ettiğimi anlayabilecek mi?
Bunu onu yeniden yaşatmak için yazdığımı anlayabilecek mi?
Çünkü onu özlediğimi...
Fil hafızamdan notlar...
"Korkularımda sığındığım gölgen yok yanımda ,
Nefesin dolaşmıyor saçlarımda.
Ellerin...bereketli ellerin okşamıyor yanaklarımı..
Sıcacık bakışlarının dokunmadığı iklimlerde
Üşüyorum anne!"
( adı not edilmemiş bir dergiden alıntı )
["Ve Anneniz karşınızda oturuyorsa, oturduğunuz yer tam olarak cennettir." demiş ya 
Cahit Zarifoğlu tam da öyle bir an...]
Bugüne...2002 yılı evimden uzakta ilk anneler günü telefonda O'na okuduğum ilk şiir...
Bazen şiir çok şeydir.
Elif de benim gibi ölümü en erken, en sevdiğiyle tadan olmuştu. O büyüdükçe yüreğindeki boşluk da orantılı bir biçimde büyüyecekti. Anneler günü gelecek, annesi için üzülecek;
babalar günü gelecek, babası için ağlayacaktı. Sınıfı bir gösteri düzenleyecek, herkesin anne babası gelmişken onu alkışlayarı hep yabancı eller olacak; bu sefer kızacaktı anne babasına, "Beni neden terk ettiniz, benim ne suçum vardı?" diye...
Sonra dua etmeyi öğrenecek, içi bir nebze ferahlayacaktı Diğer insanlar ya da akranları mezarlıktan korkarken, mezarlıkta huzur bulacaktı o. Diğerleri gece olmasın isterken, gece olsun da rüyamda onlarla buluşayım diye umutlanacaktı o.
Sayfa 405Kitabı okudu
Bir Bayram Günü
Günün henüz ağarmaya başladığı saatlerde çayır çimen kırağıya yenik düşerdi. Güne normalden biraz daha erken başlayan köylü kadınlar telaşla ahırlara giderken, içeriden sabırsız inek sesleri gelirdi. Belki yavrusuna kavuşma heyecanı, belki özgürlüğe kavuşma ümidiydi o sesleniş.
Kıyafetlerini dâhi bazen eşlerinin, bazen evi çekip çeviren