Geçmişe gidelim. Ailesi onun tek bir tebessümü için hayatlarını feda edecek insanlardı. Bulundukları şehirlerin en iyi okullarına yolladılar. Alabileceği en iyi eğitimi vermeye çalıştılar ve kesinlikle başardılar. Kaprislerine, ukala tavırlarına ve anormal isteklerine göğüs gerip göz yumdular. O kadar iyi yalan söylüyordu ki ailesinden bile
Babam hiç yanılmayan
bir kişiydi
kendini bırakmadı hiç
ANNEM sanki aristokrattı
çok az kişiyi sevdi
Kardeşim ikisinin
bileşimiydi
ben onlara hiç benzemedim
defalarca yanılmama rağmen
kendi kurduğum hayalistan
ülkemde binlerce kişiyi sevdim.
Sayfa 450Kitabı okudu
Paramız olacağına birbirlerini çok seven mutlu bir annem babam olsaydı nasıl bir yaşamım olurdu diye düşündüm.
Sayfa 246 - Can YayınlarıKitabı okuyor
Annem mutfakta. Havada kızartma kokusu var.
hayatının sonlarına doğru insanları dinlemeyi sever oldu, böylece kendini dinlemekten kurtuluyordu.
Sayfa 120Kitabı okudu
yeryüzü ona her zaman konuksever davranmamıştı. gökyüzünü evinin tavanlarına tercih ediyordu. küçücük bir evde çok büyük hayallerle yaşıyordu. kendini avutmak, içinde kaybolmak için göğe ihtiyacı vardı. bu tumer'in, constable'in, monet'nin göğüydü ama çoğu zaman caspar david friedrich'in fırtınalı gökleriydi.
Sayfa 116Kitabı okudu
Annem diyo ki sürpriz
Kapıyı açmadan diyorum ki kulaklık mı aldınız?
Diyo duuutt
Babamda diyoki artık aç şu kapıyı
Dut aşkım sorgulanamaz
Bir poşet falan bitti galiba JEJDNDNF
Annem, hayal kırıklığına uğradığımı ve zaman geçtikçe hayatımda "aslında olabilecek" şeylere daha çok kafa yorduğumu, kara kara düşündüğümü ve bunların artık ihtiyacını daha fazla hissettiğimden, yokluklarınının bana fazla acı verdiğini görüyordu. Birbirimizi hâlâ anlıyorduk ama artık beni sözlerle teselli etmeye çalışmıyor, küçük üzüntülerime gülüp geçemiyordu. Annemle bile aramda birbirimize ulaşmamazı engelleyen camdan bir duvar oluşmuştu. Onun bile anlayamadığı şeyler hissediyor ve istiyordum.
Sayfa 106 - Üzüyosun christyKitabı okuyor
Katman: 1.3
Dün ne halt ettim? Gelin bi' göz gezdirelim (Kendi kendime konuşuyorum).
Arkadaşımın yanına ofise gitmiştim. Akşama doğru çıkmaya yeltendim. Merdivenlerden indim ve çıkışa doğru giden o koridorda ilerlemeye başladım. Akşamları koridor karanlık oluyordu ve herhangi bir ışıklandırma yoktu. Tam çıktığım esnada, çıkışın solundan içeriye doğru bir
Annem hastalandı.. ve öldü diyorlar ama..
Ben kelime olarak biliyorum öldü
Ama hala içimde
Hala misafirliğe gitti 1 gün sonra gelecek 2 gün sonra gelecek diye bakıyorum.
3 gün geçti gelmedi 4 gün geçti gelmedi 5 gün geçti gelmedi ve bir gün dedim ki;
"Ben annemi bir daha göremeyeceğim.
Annemi bir daha göremeyeceğim annem öldü"
Doğan Cüceloğlu
Annem dünyanın en güzel kadınıydı,
En güzel gülümseyen kadını.
Suya şeker katsa sütlaç olurdu,
Topraga kül dökse gül.
Cemal Süreya
Ben çocuğum. Annemle babam beni bu dünyaya davet ettiler ve geldim. Ben hiç kimseye borçlu doğmadım. Ne annem- babam ne de bir başkası benimle "annen seni dokuz ay karnında taşıdı, annen seni emzirdi, annenin sütünü ona borçlusun" gibi cümlelerle konuşabilir. Ben hiç kimseye borçlu doğmadım. Ama annemle babam, bana borçlular. Sofralarında ki yemeği benimle paylaşmak zorundalar.
Sayfa 15Kitabı okuyor
Küçükken annem, babamın yanında beni, "kurê kere" diye kalaylardı. Tabii ki kızgınlığın ve küfrün asıl hedefi babamdı. Yine de küfür doğrudan kendisine yönelmediğinden sesini çıkaramaz, küfrü yediğiyle kalırdı babam.
Sayfa 14 - DipnotKitabı okuyor
Siz aşk'tan n'anlarsınız bayım?
........
Kimi gün öylesine yalnızdım
Derdimi annemin fotoğrafına anlattım.
Annem
Ki beyaz bir kadındır.
Ölüsünü şiirle yıkadım.
Bir gölgeyi sevmek ne demektir bilmezsiniz siz bayım
Öldüğü gece terliklerindeki izleri okşadım.
Çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca
Acının ortasında acısız olmayı,
Kalbim ucu kararmış bir tahta kaşık gibiydi bayım.
Kendimin ucunu kenar mahallelere taşıdım.
Aşk diyorsunuz ya,
İşte orda durun bayım
Islak unutulmuş bir taş bezi gibi kalakaldım
Kendimin ucunda
Öyle ıslak,
Öyle kötü kokan,
Yırtık ve perişan.
Siz aşkı ne bilirsiniz bayım
Aşkı aşk bilir yalnız!
Didem Madak