Bir daha anneme asla ama asla, kötü davranamayacaksın!
"Gidelim, " dedi Jamie.
"Köpek kalıyor, " dedim.
"Kalamaz. Anneme söz verdin. "
"Köpek de benim, ev de benim, karar da benim. "
"Köpek senin değil ama. "
"Olacak. "
"Bu köpek bela. Delinin teki. "
"Tarzı olan bir dövüşçü o. Tek bir yumruk bile sallamadan kazanıyor.
"
"O dövüşçü değil, Baba. Tecavüzcü. "
"Kalıyor. "
Yeniden Merhaba Diyeceğim Güneşe
Yeniden merhaba diyeceğim güneşe
Gövdemde akan nehirlere
Bulutlar gibi uzayıp giden düşünceme
Benimle birlikte kuru mevsimlerden gecen
Bahçemdeki ağaçların hüzünlü büyümesine
Gecenin kokusunu hediye eden kargalara
Yaşlılık biçimim olan ve aynada yaşayan anneme
Tekrarlanan şehvetimle döllenen yeryüzüne
Yeniden merhaba diyeceğim
Geliyorum, geliyorum, geliyorum,
Saçlarımla: Yeraltı kokularının devamı
Gözlerimle: Karanlık tecrübesiyle
Duvarların ötesinden kopardım dallarımla,
Geliyorum, geliyorum, geliyorum,
Ve aşkla dolu avluda bekleyen kıza
Yeniden merhaba diyeceğim.
Sayfa 17Kitabı okudu
Çünkü yaşamak demek (hiç değilse benim için) beklemek demektir bir bakıma.
Herşey uzaklaşıyor benden, Anne. Yaşadıklarımın gerçekliğine bile inanmak zor.
Herkesin hayallerinden söz ettiği bir akşam Marta birden anneme, "Kadınlar bir adamı sevip sevmediklerini nasıl anlarlar?" diye sordu.
Sorularımıza her zaman büyük bir ciddiyetle cevap verdiğini ancak yıllar sonra fark ettiğim annem bu kez gülümseyerek cevap verdi:
"Çok basit. O adamı gülünç durumlarda hayal etmesi yeter. Örneğin, bir kerpiç duvarın üzerine çıkmış, şarkı söylerken... Bu sınamayı geçebiliyorsa ve itici gelmiyorsa, o adamı gerçekten seviyor demektir."
Sayfa 155Kitabı okudu
