Linda, ben anneme hiçbir fenalık yapmış değilim. Yalnız oldum olası benden nefret eder.
Sayfa 124 - Varlık YayınlarıKitabı okudu
insan böyle bir şey. nerede, hangi yaşta olursa olsun, kabuğunu kırıp içine baksan içi cılk yara. yarasız, dertsiz, sırsız insan yok da, işte kimisi üstünü iyi örtüyor. Ben de örttüm. o kadar kapattım ki, kendim bile sormadım kendime. bir kere oturup da kendimle, selami'yle konustuğum gibi ko- nuşmadım. "sen niye böylesin ethem, gel, otur konuşalım, anlat içindekini, anlat da rahatla" demedim kendime. sadece şikâyet etmeyi bildim. kendime kızmayı, nurten'e kızmayı, anneme, babama, abime, kardeşime, çocuklara, hayata kızmayı bildim. kolayı bu çünkü. kız, küs ve somurt bir köşede. kaçmayı daha kolay buldum. her şeyden, herkesten kaçmanın soluklanacak bir durağı var, ama kendinden kaçıyorsan durmadan kaçıyorsun, durduğun, dinlendiğin bir an bile olmuyor. şunca senedir yaptığım bundan başka bir şey değildi. Kendimi yarım hissediyordum. yarım yamalak.. bu yarımlığı hatırlamamak için üstünü örtüyordum kendimin. görünmez olana kadar.
MUHAMMED FAZIL PAŞANIN BAĞDAD'DAKİ HAYATI VE HAYVANLARA MERAKI
Babam, pek az zamanda bir çok dostlar edinmiş, tevazu, güzel ahlaki, cömertliği ve mertliği ile kendini herkese, her millete sevdirmişti. Hele zeki Araplar onun ne cevher olduğunu çabuk anlamışlardı. Meraklı olduğu bir çok hayvanları toplamış, at ve kısraktan başlayarak bir
Bugünlerde fazla konuşmuyor. Yaşlılıktan – bunama... Doktor Portman onu bir bakımevine koymamı istiyor, ama bunu yapamam. Onu öyle bir yerde görmeye katlanamam.” Köpeğin çıkması için yatak odasının kapısını açtı ve köpek mutlulukla zıplamaya ve mızırdanmaya başlayınca, onu yerden alıp bağrına bastı.
“Kendi anneme bunu yapamam.”
Koridor Yayıncılık
Annem beni açlıktan veya hastalıktan kesin kez ölmekten kurtarmak için birkaç haftalığına yanımdan ayrılmak zorunda kalmıştı. içinde bulunduğu haletiruhiye her gün karşı karşıya kaldığı insanlık dışı sıkıntılar altında annemin büyümekte olan bir bebeğin ruhuna güven hissi ve koşulsuz sevgi yayabilmek için gereken şefkat dolu gülümsemişler ve bölünmemiş tam bir dikkat ve ihtimam sunabilecek durumda olmadığını anlamak için geniş bir hayal gücüne ihtiyaç yok. Nitekim annem bana, çoğu zaman karanlık bir umutsuzluk içinde olduğunu ve o zamanlarda yataktan kalkması için tek motivasyonunun bana bakma gereği olduğunu söylemişti. dikkat çekmek için çabalamam anneme mümkün olduğunca az yük olmam ve kaygı ve acılarımı bastırmam gerektiğini çok küçükken öğrenmiştim.
Sayfa 27Kitabı okudu
sonra birden içime habersizce ve sımsıcak, çocuksu bir özlem doldu; yeniden anneme ve bir daha geri gelmeyecek ilk gençliğime dönme özlemi.
Sayfa 64 - iş bankası kültür yayınlarıKitabı okudu
Anneme her zaman sığınabilirdim.
Sayfa 26Kitabı okudu
Annem bu yüzüğü bana verdi, çünkü eğitimin en zorlu zamanlarında bile yanımda olduğunu hatırlamamı istiyordu. Reşit olduğumda geri aldı. Bir aile yadigârıydı ve uzun, çok uzun kuşaklar boyunca kadından kadına geçmişti. Kız kardeşim henüz doğmadığı için verebileceği biri yoktu. Böylece, saklamak yerine, Dokumacı’ya bıraktı ve bana, günün birinde evlenir ya da eşlenirsem, bu kadının yüzüğü geri alacak kadar güçlü ya da zeki olması gerektiğini söyledi. Ona göre kadın bu iki özellikten birine sahip değilse evliliği zaten yürütemezdi. Anneme potansiyel bir gelin ya da eş adayının muhakkak bu teste tabi tutulacağına söz verdim... Bu yüzden yüz yıllar boyunca o rafta bekledi.”
Yaşamım boyunca sık sık bilmemin olanaksız olduğu bir şeyi ansızın bilmişimdir. Bu bilgiler bana sanki kendi düşüncemmişçesine gelir.
Anneme de böyle olurdu. Ne söylediğinin bilincinde olmazdı. Sanki mutlak yetkisi olan bir ses tıpatıp gerçeğe uyan şeyleri ona söyletirdi.
Sayfa 76Kitabı okuyor
Sensiz yaşamak mümkün fakat anlamsız
Anlamsız geç batan güneşler ve akvaryumlar
Ben bu boynu bir sana eğdim bir de ANNEME
Gülmeeee!!!!
Bensiz gülmen hoş lakin manasız.
Sayfa 18Kitabı okuyor
