Aşk ansızın belirdi, sımsıkı tuttu beni
Saldı yüz sevdaya kıvrım kıvrım saç beni
zamanın geçişini duyuyorum
biliyorum, herkes farklı
bir sesle duyar bunu
farklı bir renkle
bir tat belki, bazen buruk
içimizden asla kopup gitmeyecek
bir duygu, bir ilk aşk endişesi gibi
Şimdi, her şeyin geçtiği ve artık kimseye bir şey anlatamayacağın şu an, aşkın ulaşabildiğimiz en karmaşık durum olduğunu bilirsin. Bu kadar çok ipi sadece burada düğümleriz. Aşka ilişkin seçimimizin ardındaki nedenleri çoğunlukla göremememiz bu yüzdendir. Çözemeyeceğimiz kadar çok bağlantı, ilinti ve ip vardır. Nesnellikle, hakikatle en ufak bir alakası yoktur bütün bunların. Aksi halde anlaşılmaz kalacak bir bağlantının temelini oluşturmak üzere ansızın yüzeye vuran ya da bilinçli olarak ortaya çıkarılan uzun süredir gömülü kalmış kokularla, renklerle, deneyim ve anılarla ilgilidirler daha ziyade. Ve korkuya iyi gelir aşk. Unutmaya ve ölüme iyi gelir ve geçiciliğe. Ve zamana ve mekâna. Kısa olan her şey, aşkın eksikliğinde uzar, aşka duyulan özlemde mekânın hiçbir rolü yoktur. Dar olan nihayet genişler. Buna rağmen: Sınırlıdır. Ve hiçbir zaman ebedi değildir. Yatağının yanındaki komodinin üzerindeki vazo boştur.
Sayfa 105Kitabı okudu
Flaubert aşk tanımını şöyle yapar:
"Merak... Birine karşı, ansızın, bir merak duymaya başlarsınız. Korkunç bir merak... Onu tanımak, onunla doğmak, dünyaya onunla yeniden gelmek tek amacınız hâline gelir."
Bu sayede karşındaki insanı tanırsın. Ondaki güzellikleri ve iyi huyları keşfettikçe o kişiye âşık olursun. Daha çok bağlanırsın. Sen yeter ki karşındaki insanı merak et.
Sayfa 74Kitabı okudu
O gece ansızın bir şeyin farkına varmıştım, bedenimizle ruhumuz arasında pek çok minik pencere vardı, açık oldukları zaman, buradan duygular geçiyordu, aralıksa, pek bir şey geçemiyordu. Aşk, yalnızca aşk hepsini birden ardına dek, birdenbire, şiddetli bir firtuna gibi açabilirdi.
Aşk bu, bilinir mi nereye varır?
Ne durdurur özleyeni, seveni?
Bakarsın ansızın gelebilirim
Bu kadar yürekten çağırma beni.
