Kan ter içinde uykularından uyanıyorsan eğer her gece, Yalnızlık sevgili gibi..., ......boylu boyunca uzanıyorsa koynuna.. Olur olmaz yere ıslanıyorsa kirpiklerin artık her şeye, Anneni daha sık anımsıyorsan, hattâ anlıyorsan...
Kalbini bir mektup gibi buruşturulup fırlatılmış, Kendini kimsesiz ve erken unutulmuş hissediyorsan, İçindeki çocuğa sarıl! Sana insânı anlatır!