Bir arkadaşı unutmak üzücüdür. Hiç arkadaş edinmemiş olanlar da var.
Sayfa 15Kitabı okuyor
Ne zaman bana akılı başında gibi görünen bir büyükle karşılaşsam, ona hâlâ sakladığım bir numaralı resmimi göstererek üzerinde bir deneye girişiyordum. Gerçekten kavrayışlı biri mi anlamak istiyordum. Ama her seferinde bana verdiği cevap şu oluyordu: "Bu bir şapka." Ben de o zaman bu kişiye artık ne boa yılanlarından ne de balta girmemiş ormanlardan ne de yıldızlardan bahsediyorum.
Sayfa 3Kitabı okuyor
İstediğimiz şey sonsuza kadar yaşamak değil, sadece eylemlerin ve nesnelerin birden anlamını kaybettiğini görmek istemiyoruz. Bizi saran boşluk o zaman gözle görünür oluyor.
Büyükler hiçbir şeyi kendi kendilerine anlamaz; onlara sürekli açıklamalar yapmak da çocuklar için son derece yorucudur.
Sayfa 2Kitabı okuyor
“Ama ben de onu nasıl seveceğimi bilemeyecek kadar gençtim.”
"Ne kavranılmaz bir yer şu gözyaşı ülkesi."
Sayfa 35
"Çiçekler zavallı yaratıklardır. Kötülük nedir bilmezler. Ellerinden geldiğince kendilerine güvenmeye çalışırlar. Dikenlerine bakıp bakıp güçlü olduklarını sanırlar."
Sayfa 32
...onu size anlatmayı deniyorsam, onu unutmak içindir.
Öyle ya, kendini çok beğenen insan, herkesi kendisine hayran sanır.
"Terk edilmiş eski bir deniz kabuğu gibi kalacağım. Bunda üzülecek bir şey yok..."