Hume, mektubunun baş taraflarında, denemesinde Philo'nun kuşkuculuğu olarak sunduğu durum aslında apaçık kendi kuşkularıydı.
Hatta diyordu ki ;
"Şüpheler içimi sarıyor, onları dağıtıyordum, yine geliyorlar, yine dağıtıyordum, yine geliyorlardı; huzursuz bir İmgelemin Eğilime, belki Akla karşı sürekli savaşımıydı bu."