Yunus Emre'nin birikimi.
Evrenin 'dört öğe'den (ateş,su,toprak,yel) meydana geldiğini, dünyanın yedi iklime ayrıldığını (insanların oturduğu yerler yedi bölgeye bölünmüştü), göğün yedi kat olduğunu ( Batlamyus'un (MS II. yüzyıl evren kuramı) söyler; ünlü Yunan hekimi
Bukrat (Hipokrates(doğ. MÖ460) ile Calinus /GALİNEUS'UN (ms 131-201) adlarını anar, insanların alınyazılarına egemen olan yıldızlardan Bercis (Müşteri yıldızı,Zeus) Mirrih (Merih yıldızı, Ares) ve Zühre'den (Aphrodite) söz eder.
Altın saçlı Aphrodite,
keşke bu da bana düşse...
Sayfa 17Kitabı okudu
İşte evlendin, mutlu güvey
gerçek oldu duaların, artık senin
istediğin kız... Endamın hoş, gözlerin...
zarif; akıyor uyku güzelim yüzünden...
Özenip bezenip yaratmış seni Aphrodite...
Sayfa 54Kitabı okudu
Bolos (Galata'nın Doğusu)
"..ardından kış aylarında doğal olarak balık tutmaya çok elverişli bir yer olan Bolos [="Ağ atma yeri"] gelir. Burada Artemis Phosphoros [Işık saçan Artemis] ve Aphrodite Praeia [Uysal Aphrodite] temenosları yer alır. Byzantionlular, her yıl onun [yani Aphrodite] için kurban keserler. Çünkü bu Tanrıça'nın, uygun rüzgarları bağışladığına ve fırtınaları dindirdiğine inanılır."
Kadın, varlığımızın bütün çelişkilerini özetler: ( . . . ) evlilik insanları diğer hayvanlardan ayırır; hayvanlarsa tıpkı yeme biçimleri gibi rasgele, yerli yersiz çiftleşirler. Demek ki, kadın uygar yaşamın da işaretidir; üstelik ölümsüz tanrıçaların suretinden yaratılmıştır. Bir kadına bakıldığında Aphrodite görülür, Hera, Athena görülür. Bir anlamda güzelliği, büyüleciliğiyle, kharis'i ile yeryüzünde tanrısal bir varlıktır. Kadın insan yaşamının hayvansılığıyla tanrısal yönünü birleştirir.
Sayfa 119 - Jean-Pierre Vernant, Evren, Tannlar, İnsanlar, s. 65.
"Adonis, Aphrodite'nin kutsal hayvanı yabandomuzu tarafından öldürülür; Kybele'nin âşığı Attis iğdiş edilirken can verir.
Bu tanrılar için gözyaşı dökülmesi ve dirilişlerinin sevinçle karşılanması, kalıcı başarıya yazgılı bir başka oğul-tanrı ritüeline intikal etmiştir..."
Ey tahtı ışıl ışıl ölümsüz Aphrodite
Ulu Zeus'un düzenci kızı
yalvarırım yüreğimi acılarla dağlama!
Yardımıma gel gene, hani eskiden sesimi duyunca nasıl, çıkıp
babanın sarayından kanat çırpan kuşların
çektiği yıldızlı arabana biner;
yeryüzüne inerdin bulutsuz mavilikten;
ölümsüz dudağında o aydınlık gülüşle sorardın,
"Gene nen var?" derdin "nedir gene deli gönlünü çelen? Tılsımımla kimi
baştan çıkarıp yollamam gerekiyor koynuna?”
Karşılık olarak Aphrodite Hera'ya özel bir nesne verir: ''Böyle dedi, çözdü göğsünden nakışlı memeliğini, alacalı bulacalı bir kurdeleydi bu, alımlı ne varsa hepsi onun içindeydi, sevgi onun içindeydi, istek onun içinde, cilveleşme, şakalaşma onun içinde, en akıllı insanı ayartan aşk onun içinde'' (Hom. İl. 14.214-217.)
Sayfa 158Kitabı okudu
Eros ve Psykhe
Eros'u ise Aphrodite odasina kilitlemisti, ama pencere acikti ya. Sevhininse kanatlari vardi. Eros, Zeus'tan ambrosia, yani icilince insana ölümsűzlük veren saraptan aldi.
Psykhe, yani insan gönlü ölümsüz oldu. Gönül ile sevgi birbirine kavusunca hic ayrilabilir mi? Eros kizin gözlerinden uykuyu sildi, ona. "Artik birlikte yasayacagiz ve ölümlü insanlara birbirlerini sevmeyi ögretecegiz!" dedi. Bu ciftten genclik ve sevinc dogdu.
Sayfa 134 - Bilgi yayinevi
Nefes alsın yeterci dayı :D
Kişilik kaybolur, yüz silinir, genç ya da moruk, güzel ya da çirkin, hepsi anlamsız bir değişikliğe uğrardı; her kadının arkasında Aphrodite'in onurlu, kutsal ve sır dolu yüzü belirirdi.
Zorba bu yüzü görür, bununla konuşur, bunu isterdi...
Sayfa 61 - Can Yayınları 47. BaskıKitabı okudu
Tektanrıyla tanıştırıldığımızdan yana kafalarımız karışık. Sen eski Yunan'da Platon'un, Sokrates'in, Aristoteles'in düşüncelerini pohpohla, sonra da gel tanrılarını ciddiye alma. Musa'nın Kızıldeniz'i ortasından yarıp yürüyerek geçmesi, İsa'nın Tanrı'nın oğlu olması, Muhammed'in Burak sırtında
Sayfa 196Kitabı okuyor
Sonra bir yıl sırtüstü yatardı.
Asar bırakırdı sabanını ocak başında, Çözerdi çiftini çubuğunu, öküzlerini. Zeus kızınca Prometheus'a, Kendisini aldatan o sivri akıllıya, Sakladı varını yoğunu insanlardan, O gün bugündür dertlere boğdu insanoğlunu, Zeus gizledi ateşini insandan. Ama lapetos'un güçlü oğlu Prometheus Çaldı Zeus'un ateşini insanlar için, Sakladı onu narthex kamışının içinde. Kızdı bulut devşiren Zeus, dedi ki ona: "lapetos oğlu, sivri akıllı kişi, Seviniyorsun ateşi çaldın, beni aldattın diye, Ama bil ki dert açtın kendi başına da: Çaldığın ateşe karşılık bir bela, Öyle bir bela salacağım ki insanların başına, Sevmeye, okşamaya doyamayacaklar bu belayı." Böyle deyip kahkahayla güldü insanların, tanrıların babası, Namlı şanlı Hephaistos'u çağırdı hemen: "Bir toprak al, suyla karıştır," dedi, "İçine insan sesi koy, insan gücü koy, Bir varlık yap ki yüzü ölümsüz tanrıçalara benzesin, Bedeni güzelim genç kızlara. Athena, sen de ona el işlerini öğret," dedi, "Renk renk kumaşlar dokumasını öğret. topu Aphrodite, sen de büyülerinle kuşat onu, İstekler, arzularla tutuştur onu. Yüz gözlü devi öldüren Hermeias, sen de Bir köpek yüreği, bir tilki huyu koy içine." Böyle dedi Zeus, onlar da yaptılar dediğini: Koca Hephaistos, topal tanrı hemen Bir kız biçimine soktu toprağı. Gök gözlü Athena süslü kuşağını sarıverdi beline...
Yürür giderler gecenin karanlığında Övgüler okuyarak hep bir ağızdan Kalkanlı Zeus'la altın sandallı Hera'ya, Zeus'un çakır gözlü kızı Athena'ya, Işıl ışıl Apollon'a, yaylı oklu Artemis'e, Toprağı kuşatan, yeri sarsan Poseidon'a, Saygın Themis'e, gözleri fırıl fırıl Aphrodite'ye, Altın çelenkli Hebe'ye, güzel Dione'ye, Leto'ya, İapetos'a, kurnaz Kronos'a, koca Helios'a, ışık saçan Selene'ye, Gaia'ya, engin Okeanos'a ve kara Gece'ye Ve bütün ölümsüz tanrılar soyuna.
Aphrodite mutlak erotik dürtüdür ve odysseia’daki karşılığı Kirke’dir.
