Irem tekrar paylaştı.
Körlük, umudun tükendiği bir dünyada yaşamaktı.
OT DergisiKitabı okudu
Kiti'ye bakmadan onu bir saniye gözden kaçırmamaya çalışıyordu.
...Onun orda olduğunu yüreğini birden dolduran sevinçle korkudan anlamıştı. Alanın öteki ucunda duruyor, bir bayanla konuşuyordu. Görünüşte giyinişinde de, duruşunda da bir olağanüstülük yoktu, ama Levin için onu bu kalabalığın arasında seçmek, ısırgan otları arasında bir gülü seçmek kadar kolay olmuştu. Her şeyi aydınlatan oydu çünkü. Çevresindeki her şeye ışık saçan bir gülümsemeydi.
Reader Follow Recommendations
Levin paten alanına doğru yürürken düşünüyordu kendi kendine “Heyecanlanmaman gerek, sakin olmalısın. Ne oluyor sana? Yeter be aptal! Kes artık küt küt vurmayı!” Kalbine söylüyordu bunu. Gel gelelim heyecanını bastırmaya uğraştıkça daha çok kesiliyordu soluğu.
...Ama Levin âşıktı. Bu yüzden de Kiti onun için her yönden kusursuz bir insan, dünyadaki her şeyden çok çok yüce bir yaratıktı. Levin kendisini ise bu dünyaya ait, küçük bir yaratık olarak görüyordu.