Tam olarak böyle hissediyorum…
Safsın,cahilsin,gerizekalısın…Salaksın başka hiç bir şey değil.Kaç yaşına geldin hala o salak kafana söz geçiremiyorsun.Kafanın içinden kaçamıyorsun,düşüncelerini ne zaman tüketmeye çalışsan daha beterleri ile uğraşmak daha da karışmak sorunda kalıyorsun…Gitmek diyorsun ama gidemiyorsun çünkü çevre kötü…
Zaten bu saflıkla saçma sapan düşüncelerle seni hemen kandırırlar,malsın çünkü.Kendi kendini yiyip bitiriyorsun.Kafanda kurup gerçek gibi uyarlıyorsun bir yerlere,tıpkı…tıpkı bir çocuk gibi ama çocuklar benim yanımda masum kalır.
Şu Allah’ın cezası beyninin düşüncelerine bile yön veremeyecek kadar,kendini dinlesen de anlayamayacak kadar aptalsın! Kim niye sevsin ki seni…Bazıları haklı biliyor musun? Seni kimse sevemez…Çünkü sevilecek birisi değilsin.Sen sen tam bir kimsesizsin…Hala sorunlarından içinde kalan güçsüz,beceriksiz,salak,aptal, akılsızın tekisin….Salaksın sen Salak!!!!
-Zeynep Nur
Eğer benimle aynı fikirde değilsen, şüphesiz ki bir aptalsın!..
Artık seni affetmek istemiyorum. Sen aptalsın. Ben senin ciğerini biliyorum. Bir insanın kötülüğünü affedebilirim ama aptallığını affedemem. Aptallık en büyük suçtur.
"Üşüyorsun; çünkü yalnızsın, içinde gömülü duran ateşi hiçbir insanın yakınlığı alevlendirmiyor. Hastasın; çünkü duyguların en güzeli, insanoğluna bağışlanan en tatlı, en yüce duygu senden uzak duruyor. Aptalsın; çünkü onca acı çekerken gene de mutluluğu yanına çağırmaktan kaçınıyorsun; onun seni beklediği yere doğru bir adım atmaya bile yanaşmıyorsun."
Sayfa 277
Üşüyorsun; çünkü yalnızsın, içinde gömülü duran ateşi hiçbir insanın yakınlığı alevlendirmiyor. Hastasın; çünkü duyguların en güzeli, insanoğluna bağışlanan en tatlı, en yüce duygu senden uzak duruyor. Aptalsın; çünkü onca acı çekerken gene de mutluluğu yanına çağırmaktan kaçınıyorsun; onun seni beklediği yere doğru bir adım atmaya bile yanaşmıyorsun.
Sayfa 277Kitabı okuyor
"Üşüyorsun; çünkü yalnızsın, içinde gömülü duran ateşi hiçbir insanın yakınlığı alevlendirmiyor. Hastasın; çünkü duyguların en güzeli, insanoğluna bağışlanan en tatlı, en yüce duygu senden uzak duruyor. Aptalsın; çünkü onca acı çekerken gene de mutluluğu yanına çağırmaktan kaçınıyorsun; onun seni beklediği yere doğru bir adım atmaya bile yanaşmıyorsun."
Sayfa 277Kitabı okudu
ÖSYM
Özetle: Kızım sen aptalsın, biz de senin seviyene inmek için elimizden geleni yaptık, fakat yetmedi, buna rağmen sınavdan 90 alamayacaksın, bizim bir suçumuz yok, aptal olan sensin... Aptalsan bari inek ol.
Sayfa 38Kitabı okudu
Aklımı kullandığımdan beri kalpsizsin diyorlar, kalbimi kullandığım zamanlarda aptalsın demişlerdi..
Üşüyorsun, çünkü yalnızsın, içinde gömülü duran ateşi hiçbir insan yakınlığı alevlendiremiyor. Hastasın, çünkü duyguların en güzeli, insanoğluna bahşedilen en tatlı, en yüce duygu senden uzak duruyor. Aptalsın, çünkü o kadar acı çekerken mutluluğu yanına çağırmaktan kaçıyorsun, onun seni beklediği yere doğru bir tek adım atmaya bile yanaşmıyorsun.
'Aklımı kullandığımdan beri, "Çok kalpsizsin.!"
diyorlar..
Kalbimi kullanırken de, "Çok aptalsın.!" demişlerdi..
Üşüyorsun; çünkü yalnızsın, içinde gömülü duran ateşi hiçbir insanın yakınlığı alevlendirmiyor. Hastasın; çünkü duyguların en güzeli, insanoğluna bağışlanan en tatlı, en yüce duygu senden uzak duruyor. Aptalsın; çünkü onca acı çekerken gene de mutluluğu yanına çağırmaktan kaçınıyorsun; onun seni beklediği yere doğru bir adım atmaya bile yanaşmıyorsun.
Sayfa 277 - Can klasikKitabı okuyor
"Dünyada bulunmayacak olanların peşinden koşan bir aptalsın."
Sayfa 12
"Süslü bir kız zaten hiç olmadım ve benden beklediği hiçbir şeyi yerine getirmedim. Muhtemelen bunlardan dolayı bitti ilişkimiz. Ona yeterli gelseydim beni bırakmazdı.”
"Bu şekilde düşünüyorsan eğer, aptalsın. Senin için doğru olan kişi her ne olursa olsun seninle aynı yolda yürümekten vazgeçmezdi. Sen onun için yeterince iyi ya da kötü değildin, sen onun için doğru değildin sadece."
Kendimizi hep tek kişi olarak değerlendirme eğilimindeyiz. Halbuki fiziken ve zihnen tek olsak da içimizde iki parça var, sağlıklı ben ve sağlıksız ben. Bu iki ben, her insanın içinde mevcuttur. Ama eğer sağlıksız olan “ben”in sesi daha çok çıkıyorsa, seni o yönetiyorsa, diğer tarafın ezilir, aşağılanır ve ihtiyacı olan ruhsal besinleri karşılayamaz. Bunun sonucunda içinde bir boşluk hissedersin, sıkıntı, mutsuzluk, değersizlik ve sevgisizlik sarar her yanını. Hayatın doğal zorluklarında bile, içindeki sağlıksız sen, seni suçlar. “Sen aptalsın, sen yapamadın, sevilmiyorsun işte, değersizsin, önemsizsin” der. Ve sen sağlıksız seni, kendin zannedersin, onun söylediklerini doğru kabul etmeye başlarsın... Ve sonuç, senin adına hüsran olur.
Üşüyorsun çünkü yalnızsın, görüştüğün hiç kimse içindeki ateşi yakamıyor; hastasın çünkü en güzel duygular, insana bahşedilmiş en tatlı ve en yüce duygular senden hep uzakta; aptalsın çünkü acı çekmene rağmen seni bekleyen şeylere ulaşmak için ne onlara gel diye işaret ediyor ne de kendin bir adım atıyorsun.