Nefes sesini, ses avazesini arar. Kamış ustasını, ney neyzenini arar.
Silinemedi tarihten, bizi kendi anlamımızdan perdeleyen asır.
Her şey rüzgarını bulup şişiriyor yelkenlerini. Biz durmanın en rüzgarsız iklimlerine çakılıp kalıyoruz.
Mevsimlerin devrialemi, zamanın gür bir ırmak gibi akıp gidişi, yüzleri aydınlatan her tebessüm, saçlara düşen aklar, mütevekkil mezar taşları hep dua...
Herşey, adına hiçbişey denebilecek, uzak biyerde yaşanır.
