İnsanlar yaşlandıkça küçük bir çocuk gibi sevgi ve özel bir alakaya ihtiyaç duyuyorlar. Bunu alamadıklarında huysuzlanıp hayatlarında var olan güzellikleri de göremez olabiliyorlarİlaç kutuları, ağrıları, yalnızlıkları ve hastalıklarla boğuşan yaşıtları arasında kalan birkaç güzel günü de heba ediyorlar. Ölümden beter bir şey varsa, o da henüz hayattayken yaşamdan ümidi kesmektir. O zaman odalar kabir, döşekler tabut olur insana.