şiirin evinde geceleyen, kimsesiz ve bin yaşında bir yabancı bulunsa da her zaman, duvarda çoğalan büyüyen gölgeler, hangi şairleri anımsatır acaba?
herkes kendi sesine binip kaçtı da, bir ben mi kaldım dersiniz, en eski yüzünü arayan, bu terk edilmiş kuytularda?