Sivil bir köprünün yıkılması bana zulmün esası gibi görünmüştür. Ancak Lübnanlıların geçtiğimiz köprüleri onarma hızı, yıkımın beyhudeliğini kanıtlıyordu. Küçük bölgemizde Batı Şeria'da İsrail yıllardır evleri ve kurumları yıkıyor, biz ise hemen yeniden inşa ediyoruz. Bazen yorgun hissediyoruz evet, ama hangi toplum yakındaki bir düşmanın saldırıları yüzünden hayattan vazgeçiyor? Lübnanlıların İsrail ve İsrailliler hakkında tek bildikleri bombardıman ve yıkım. Hål böyleyken İsrail, devlet kurduğu bölge halkından kabul görmeyi nasıl umabilir? Tarih hakkında hiç mi bilgileri yok?