Onun gücü, sözleri ile davranışlarında yatıyor, öylesine küçücük detaylarda ki hesabını tutabilmek mümkün değil. Oysa verdiği mutluluk bir servet harcamışçasına büyük.
Yaşamak denilen bu yüce şiir
Bir yaz yağmuru değildir insanda
Öyle etkisiz
Öyle selamsız geçer mi sanıldı
Mutluluk denilen o büyük özlem
Bir bülbül şarkısı değildir şafakta
Öyle sessiz
Öyle soluksuz biter mi sanıldı
Mutluluk ve ben yıllardır yan yana yürüyen ama birleşmeyi aklından geçirmeyen iki kavramdık. Ne zaman aramızdaki mesafe azalsa kesin bir felaket oluyordu.
Ama o sırada burnunun ucunu bile kesse üstüne küçük bir bant yapıştırıp halinden memnun işine devam ederdi.
***
Hiçbir yürüyüşün, hatta hiçbir şeyin ona bu denli büyük bir mutluluk yaşatabileceğini hayal edemezdi.
•••
Yaşamak denilen bu yüce şiir
Bir yaz yağmuru değildir insanda
Öyle etkisiz
Öyle selamsız geçer mi sanıldı
Mutluluk denilen o büyük özlem
Bir bülbül şarkısı değildir şafakta
Öyle sessiz
Öyle soluksuz biter mi sanıldı
•••
Bir şaşkınlık şarkısı olarak besteliyorum aşkı
Kaprisli notalar, huysuz sololarla
Bekçisi olmayan geceler denk geliyor bana,
Çaresiz bekliyorum,
Düdük çalıyorum,
İki el ateş ediyorum havaya.
Gecenin bir yarısı oturup ağlıyorum bir çocuk parkında
Ulumak gibi ağlıyorum
Köpekler koşuyor sağımda solumda
Tanrım!
Diyorum sadece
Başka bir şey diyemiyorum zaten o an.
İyi niyetli ve sevimli bir kızdan kalanlar
Sallanıyor durmadan boş salıncaklarda
"Üzgünüm" diyor,
Bir mutluluk şiiri yazamam bu saatten sonra!