Lola açısından bu hapishane benzeri yerde beni ziyarete gelmek de maceradan sayılıyordu. Biz ikimiz ağlamazdık. Bizim gözyaşı alabileceğimiz bir yerimiz yoktu.
— Gerçekten deli olduğunuz doğru mu, Ferdinand? diye sordu bana, bir Perşembe günü.
— Öyleyim! diye itiraf ettim.
— O halde, burada sizi tedavi edecekler, değil mi?
— Korkunun tedavisi
Sayfa 84Kitabı okuyor
- O kadar çok mu korkuyorsun?
+ Sandığınızdan da fazla, Lola, düşünün, o kadar korkuyorum ki, eğer olur da kendime ait doğal bir nedenle ölürsem, ileride, cesedimin yakılmasını bile asla istemem! Bıraksınlar beni toprakta, mezarlıkta çürüyeyim, rahat rahat, oracıkta, belki de yeniden yaşama dönmeye hazır biçimde... Belli mi olur! Oysa beni yakıp küle çevirseler, Lola, anlıyor musunuz, o zaman her şey bitmiş olacak, iş işten geçmiş olacak... Bir iskelet, ne de olsa, az çok insana benzer yine de... Küllere kıyasla her zaman için yeniden canlanmaya daha yatkındır... Küle döndün mü iş biter!... Öyle değil mi?... Hal böyleyken, hele savaştan hiç söz etmeyelim...
Sayfa 80
Ah, ne korkunç bir sohbetti! Umursamaz ve soğuk davrandım oysa kalbim içimde eriyordu... Şimdiye dek ondan kaçmakla yetinmiştim. Bu sabah, muzaffer olabilmem için Tanrı'nın bana o gücü vereceğine inandım ve savaştan sonsuza dek kaçmanın zayıflık olduğunu anladım. Başarılı oldum mu? Jerôme'un bana olan sevgisi azaldı mı? Maalesef! Hem bunu umuyor hem de bundan korkuyorum... Onu hiç bu kadar sevmemiştim.
Sayfa 131 - 1.Basım, Mayıs 2022
Ah, nasıl da akıllanıyorum! Burada her şey akıllıca olmalı; ders çalışmak, dinlemek, çeneyi tutmak, yardım etmek, sevimli olmak, razı olmak ve kim bilir başka neler! Zaten çok geniş olmayan akıl kapasitemi çabucak tüketeceğimden ve bu savaştan sonra geriye hiçbir şey kalmayacağından korkuyorum.
Sayfa 85
Sadece zalimler savaştan korkmaz
Evet, korkuyorum, hem de çok korkuyorum savaştan.
Kısa bir süre öncesine kadar anladığımı sandığım, artık hiçbir şey
anlamamaya başladığım bir savaştan sözediyorsun... Bilmiyorum... Korkuyorum...
