Kardeşlik kelimesinin biz Müslümanlar için düpedüz biz anlamı vardır: Din kardeşliği.
Sayfa 114 - İz YayıncılıkKitabı okudu
- Eğer Batılı ülkeler insan haklarına saygılı idiyseler, bu ülkede sırf şapka giymeyi reddettiği için asılmış, sürgüne gönderilmiş insanlar yaşamışken, acaba Batı ülkelerini harekete geçirecek insan hakları ihlallerinin sözü niçin edilmemişti?
- Keza bu ülkede yaşayan insanların camileri kapatılıp ahır ya da depo olarak kullanıldığı dönemlerde, Batı’nın hâlihazırda insan hakları gibi bir söyleme sarışan mihrakları neredeydiler?
- Bu ülkede yaşayan insanların dinlerinin kutsal kitabını sadece okuyabilmek için gösterdikleri çabaların yasaklandığı dönemlerde acaba bir insan hakkının ihlal edilmekte olduğu akıllara gelmiyor muydu?
- Gazetelerde dinî konuların yazılmasının yasaklandığı ve başlamış olanların derhâl kesilmesi talimatı verildiğinde -ki 1940’lı yıllarda vuku bulan bir olay- acaba bir insan hakkının ihlal edilmekte olduğu hangi Batı ülkesinin umurundaydı?
- Ve hâlihazırda her ne sebeple olursa olsun başını örtmek isteyen kız öğrencilerin başlarını örtmesini yasaklayan idarî mercilerin bu eylemiyle insan haklarından birini ihlal ettiği acaba kaç Batı ülkesinin umurundadır?
Sayfa 178 - İz YayıncılıkKitabı okudu
Adamlar biliyor bizde ahmağın çok olduğunu...
Bu ülkede yaşayan insanlar islâm dışı kimliği benimsedikçe övgüye değer bulunuyor ve benimsemeye çalıştığı bu yeni kimliğiyle öteki Müslüman ülkelerin insanına örnek gösterilmek isteniyor.
Sayfa 109 - iz yayıncılıkKitabı okudu
İslam, kim ne derse desin, başkalarının ona biçtiği yerde değil, fakat kendine mahsus bir yerde duruyor.
İslâmiyet, bir idare biçimi olarak demokratik değildir. Çünkü demokrasi, insanların, kendilerini idare edecek yasaları yapma hakkını, yani egemenlik hakkını kendi uhdesinde tutma yetkisini ifade ediyor.
Sayfa 60 - iz yayıncılıkKitabı okudu
ABD ile SSCB arasındaki soğuk savaş sadece 1950'li yıllarda gerçekleşmiştir. 1960'lı yılların başlarından itibaren soğuk savaş, yerini "detant"a (yumuşama politikası) bırakmıştır. Bu politikanın özü, kapitalist âlemin çok uluslu şirketlerinin dünyanın her tarafında ve bu arada elbette bütün sosyalist ülkelere yaptığı yatırımlar da dışlaşıyor. Taraflar arasındaki menfaat ilişkileri de fizik olarak bu yatırımların şahsında ortaya çıkıyor. Yatırımcı kuruluşlar yatırımlarıyla kâr sağlarken, sosyalist ülkeler de bu şirketlerin yatırımları sayesinde kapitalist ülkelerle aralarındaki teknoloji açığını kapatmaya çalışıyorlar(dı). İşte bu ilişkilerin zedelenmesini iki taraf da asla göze alamadılar, alamazlardı da. Ne var ki, taraflar kimi zaman savaş çıkar korkutmacasıyla, kimi zaman başka türlü tehditlerle ülkeleri sürekli olarak bu güçler den birinin, aslındaysa sadece ABD'nin yönlendirdiği gücün nüfuzu altında kalmaya zorlamışlardı. Bu politika, 1980'li yılların başlarındaki İran dışında, bütün İslâm âlemi de dâhil, dünyanın bütün ülkeleri için geçerli olmuştur, olmaya da devam etmektedir.
Sayfa 103 - iz yayıncılıkKitabı okudu