Konuşmak; o ne zor şey oldu, o, benim için... Bir zamanlar ruhumun memelerinden kırbalar dolusu kelam sütü sağar ve yine içimi boşaltamazken, şimdi aynı memelerden süt yerine kan geldiğini sanıyorum.
Sayfa 174 - Büyük Doğu YayınlarıKitabı okudu
"Allah ile bir olduktan sonra dert de sevimli geliyor,acılara da göğüs geriliyor. Allah ile ilerledikten sonra engeller de aşılıyor, dağlar da önünde ufalıp gidiyor."
Sayfa 34Kitabı okudu
"Yalnız kalırım ya da mutsuz olurum diye düşünerek insanların her dediğini yapma. Onlara yanlış olanı söylemekten ya da hayır demekten korkma. Yapamam dediğin halde yanında olmaya devam ederlerse sen de yanlarında olmaya devam et. Ancak sırtlarını dönüyorlarsa onlarla bir dakika bile durma... Sana tavsiyem; mutsuz olmak ya da kaybetmek istemiyorsan insanlara hayır demeyi bir an önce öğrenmelisin."
Sayfa 29Kitabı okudu
Tsinandali'de esir alınan Prensesler ve Madam Drancy, acı ve korku dolu bir diyara doğru yol alıyordu. Başlarındaki dağlılar, esirleri kendi malı gibi görüyorlardı. Onları İmam'a teslim ettiklerinde büyük bir mükafat alacaklardı. Fakat dağlılar, esirlerinin önemi ve konumunun farkındaydı. Son derece gaddar tavırlar sergileseler de kimse
Tsinandali'de esir alınan Prensesler ve Madam Drancy, acı ve korku dolu bir diyara doğru yol alıyordu. Başlarındaki dağlılar, esirleri kendi malı gibi görüyorlardı. Onları İmam'a teslim ettiklerinde büyük bir mükafat alacaklardı. Fakat dağlılar, esirlerinin önemi ve konumunun farkındaydı. Son derece gaddar tavırlar sergileseler de kimse
“Ben çok yoruldum, biraz ara verelim mi?” dediğinde onlar da mola verdi sanıyorsun. Öyle olmuyor ama. Geç kalırlarsa, hayatta yer kalmayacakmış gibi can havliyle sokaklara koşuyorlar, yaşıyorlar. Uzun süre evden çıkmayınca dışarıdaki ademoğlu kalabalığını kabul etmek zor geliyor işte bu yüzden. Önce hepsini yabancılıyorsun, sonra her birini bir zamanlar bir yerlerde tanımışsın da unutmuşsun gibi gelmeye başlıyor. Öyle bakıyorsun yüzlerine tek tek, bir şeyler arar gibi.
