Dil susmak istese,
Vicdan çığlık atmaz mı?
Şimdi uyandıramaz mıyız?
Derin uykudaki insanlığımızı...
Sayfa 84 - KDYKitabı okudu
Kardan Atlar Çekiyor Buzdan Tabutları
bazen vatan…
bazen bir gaye-yi hayâl uğruna
kardeş kardeşi vurmuş,
insan insanı boğmuş insan kanında.
henüz bıyığı terlememiş bir oğul getirmişler bembeyaz kefeniyle,
elleri ayakları yok, kurşun yarası kızıl karanfil gibi açmış alnında
delikanlılara ölümü hiç yakıştıramadım…!
.
hiroşima ne ki, bütün gönderip
parçaları gelen oğlu yerine ölmek isteyen ana yüreğinin yanında
düşündüm, şu deniz hangi ananın gözyaşı, bu insan çölünün ortasında
.
hangi buluta baksam çığlık yağıyor
hangi ananın kapısını çalsam…
acı biriktiriyor, ölüm sağıyor
oysa hangi ana günahkârdır, cennet ayağının altında?
analara ölümü hiç yakıştıramadım…!
Susmak en büyük ilacıydı bu işin, susarak çığlık atmak.
Öyle bir çığlık atsam ki dünya çatlasa! Altı milyar insan sağır olsa!
Çaresizliğiyle birlikte umutsuzluğu da artıyor, daha yüksek sesle çığlık çığlığa ağlamaya devam ediyordu
"Toprağımda bir çığlık olur da büyür
yaşama sevincim ..."
